Bakırköy Çocuk Masası Kurucu Başkanı Ebrize Çeltikçi; Sema Küçüksöz, O, bu ülkenin çok uzaklarda kalmış evlatlarının gizli annesiydi!

Bakırköy Çocuk Masası Kurucu Başkanı Ebrize Çeltikçi; Tam da bugün. Yazmasaydım olmazdı. Bu ölümlü dünyadan - Ölümsüzlüğe doğru...Bir Yürekli Anne geçti…Sema Küçüksöz! O, bu ülkenin çok uzaklarda kalmış evlatlarının gizli annesiydi.

BİR ANI,

BİR ANNE,

BİR DURUM TESPİTİ

Tam da bugün. Yazmasaydım olmazdı. Bu ölümlü dünyadan - Ölümsüzlüğe doğru...Bir Yürekli Anne geçti…Sema Küçüksöz! O, bu ülkenin çok uzaklarda kalmış evlatlarının gizli annesiydi...

Bir gece izlediği haberden o kadar çok etkilendi ki:

-“ Benim her şeyim var ama, oradaki çocuklar en temel haklarından bile habersiz ve ben bunca imkânımla onlar için hiçbir şey yapmıyorum!”. Hemen valiliği arayıp, Şırnak’taki kız çocukları başta olmak üzere oradaki çocuklar ve gençler için bir şeyler yapmak istediğini bildiriyor.

Çok değil! Ertesi gün orada, Şırnak’ta. Arkasında ne bir vakıf, ne de bir dernek vardı...

Tek başına, maddi- manevi tüm gücü kendisi…

Muhteşem bir Kültür Merkezi inşa etti. Bir de Türkçe’yi, anadilleri olarak küçücük yaştan itibaren doğru öğrenip, hak ettikleri eğitimin ilk temelini en güzeliyle en küçük yaştan itibaren görüp çok iyi yetişsinler diye. Sağlam, faydalı vatandaşlar olsunlar, talihlerine, devletine küsmesinler diye, İstanbul’daki en iyi örneklerinden bile daha iyi, tam donanımlı, muhteşem bir anaokulu açtı Şırnak’ta.

Bir tek şartı vardı; Şırnaklı, bilhassa köylü ve fakir ailelerin çocukları öncelikli olacaktı okula kabulde. Ona göre, bu bölgeyi tarla gibi kullanan teröristlerle ve terörle ancak böyle başa çıkılabilirdi. Bu bölge ancak eğitimle kurtarılabilirdi. Gençlerin ve çocukların desteklenip, önlerini açarak, fırsatlardan eşit faydalanmaları sağlanarak, yöre halkının kalkınmasına destek vererek terörün kıskacından kurtulmaları sağlanabilirdi. ( O tarihlerde üzülerek gördük ki, yöredeki köylüler çoğunlukla Türkçe bilmiyordu… Türkçe bilmedikleri için de ne yazdık ki, her tür ayrıştırmayı hedeflemiş, yirmidört saat Kürtçe yayın yapan bozguncu - korsan Tv leri dinleyip, anlayabiliyorlardı.)

Sema Küçüksöz, Kültür Merkezi binasının temelinden itibaren, kızlar için açılan halıcılık dahil, sanatın bütün dalları, dil, üniversite kurs eğitimleri de dahil bütün kurslar açılana dek işin başındaydı. Nasıl durmasındı ki?.. Valinin büyük desteğine rağmen, gizli-açık dedikodu mekanizmaları, ağa vs.baskısı hemen faaliyete geçmişti... Nasıl olur, bu kadın, bir başına, burada ne arar?...

O ortamda hiç bir değişim sanıldığı kadar kolay yapılamıyordu güneydoğuda. Sema Küçüksöz de pes etmedi ama, zaman zaman gördüğü engellemelerden bunalıp, tek başına tepelere çıkıp, Cudi ve Gabar dağlarına karşı haykırdığı da oldu: - “Ağalar, bağnazlar bu dağlardaki teröristler kadar zararlısınız bu memlekete, yazıklar olsun hepinize!.” diye.

Bir kadın, tek başına, Şırnaklı çocuklara ufuk açmaya çalışan bir anne, bir vatan - vatandaş sever iş kadını Sema Küçüksöz, isimsiz kahraman!...

Merkezin birinci açılış yıldönümünde bizi de götürmüştü Şırnak’a, Öğretmenler Gününü, onun yaşgününü, Çocuk Hakları gününü hepsini bir arada kutladık. Tüm yöre öğretmenleriyle, yaptırdığı Kültür Merkezi ’nin özenle hazırlanmış, Şırnak meydanı kadar büyük salonunda.

Yıl 1998 idi. Terörle kesif mücadele yılları...Ne ürkütücü, ne ıssız yollardı!...Dağlar çelik kapılar gibi önümüzde ve ardımızda açılıp kapanıp yola geçit veriyor ve önümüzde arkamızda Eskortlarla yol alırken yanımda o ve onu bir kere daha düşünüyorum dar geçitli yollarda... Tek başına azim ve heyecanla yol alışlarını, gidiş dönüşlerini gözlerimde buğulanan takdir duygularıyla... “Bravo! Sevgili Sema hanım, bu nasıl bir kararlılık ve vatana hizmet aşkı?!..

Ne mutlu sana, diyebiliyorum sadece boğazım düğümlenerek....

Çok mücadele ettiği bu dünyayı terkedeli neredeyse dört koca yıl olacak, sesiz - sedasız, vedasız...

Bize de veda yakışmazdı ki zaten asil dostum, can yoldaşım sevgili Sema Küçüksöz. Ruhun şâd olsun! Yüreğimiz yine birlikte atacak...Görünemeyenleri görüp, uzanabildiğince ellerimiz!..