Deniz Çakır: Bir daha dünyaya gelsem, yine kadın olmak isterdim

Oyuncu Deniz Çakır, "Kadın olmak muazzam ama bir o kadar da çok zor. Ama bir daha dünyaya gelsem, yine kadın olmak isterdim. Ben zaten zor şeyleri sever ve seçerim" dedi.

Oyuncu Deniz Çakır, Hürriyet'ten Hakan Gence'ye konuştu. 

Gence'nin Çakır'la yaptığı röportajın bir kısmı şöyle:

Başınızdan geçenleri yazdığınız bir ‘an defteri’ tutuyormuşsunuz... Son zamanlarda o deftere neler yazdınız?

- Hep çok güçlü bir kadınımdır. İnsanların yanında da güçlü durmayı, dert ortağı olmayı severim. Ama son aylarda kendi kırılganlıklarım, susmak zorunda kaldıklarım, konuşamadıklarım üzerine bir şeyler yazdım. Çok konuşanların çok kirli konuştuğunu gördüm. Onlardan olmamak için susmanın en temiz şey olduğuna inandım. Gerçek, sessizliğin içinde saklıdır.

15 yıldır sektördesiniz. Ama son bir yıldır magazin gündeminden düşmüyorsunuz...

- İşimle ilgili bir cümlem yoksa bir mekândan çıkarken konuşmak istemiyorum. Bu sefer de benden malzeme çıkmadığı için fotoğrafımın altına istediklerini yazıyorlar. Önce üzülüyor, sonra “Medya böyle” diyerek yoluna devam etmeyi seçiyorsun. Çok kırıldım. Eskiden herkes iyi diye düşünürdüm ama zamanla bazı insanların kötü olduğunu anladım.

Magazin medyası alkollü görüntüleriniz üzerinden çok üstünüze geldi. Ne düşünüyorsunuz?

- Benim iş etiğim ve disiplinim çok nettir. Bunu herkes bilir. Ama onun dışında herkesin dışarı çıkma, eğlenme, alkol alma hakkı var. Beni bir-iki kere alkollü çektiler. Olabilir. Göz önünde bir insanım, yapmamalıydım ve dersimi aldım. Ama günah keçisi gibi her görüntümün altına aynı şeyi yazmaları ayıp, vicdansızca.

O dönem bir önceki işinizden atıldığınıza dair de haberler çıktı. Doğru muydu?

- Beni arayarak, “Senaryo gereği Meryem karakteri hikâyede son bulmuştur” dediler ve bir sebep söylemediler. Ben de yoluma devam ettim. Açıkçası basında yersiz haberler çıktıktan sonra yapım şirketinden, “Olay böyle değildir” diye zarif bir açıklama beklerdim. Ama işte hayat, beklentilerimiz doğrultusunda gelişmiyor.

Bir kafede yaşadığınız bir tartışmayla ilgili iddialar gündeme geldi...

- Savcılık çıkan görüntüler üzerine takipsizlik kararı verdi. İtiraz haklarını kullandılar. Şu anda dava devam ediyor. Ben bugüne kadar kimseyi dili, dini, hayat tarzı ya da yaşam şekli bakımından ayırmadım. Hayat felsefem ayrımcılığa ters. Bugüne kadar hep kadınların yanında oldum, olacağım da... Bu kadar hassas olduğum bir konuda beni vurmaya çalışmaları beni çok üzdü. Bir yandan da çok şey öğretti. Konu yargıda ve daha fazlasını konuşmam hukuka saygısızlık olur.

Çapkın mısınız?

- Biriyle beraberken başka birini hiç düşünmedim. Ama güzel kadın ve erkek severim, bayılırım güzel insana bakmaya. Sevgilim de bakabilir.

Uzun süre ‘Bütün Kadınların Kafası Karışıktır’ isimli oyunda oynadınız, şimdi ‘Beyaz’ oyununda yine bir kadın hikâyesi anlatıyorsunuz.

- Benim bir kadın olarak dertlerim var. Bu yüzden kadınların dertlerini anlatan işlerde rol almayı tercih ediyorum.

Nedir o dertler?

- Kadın olmak muazzam ama bir o kadar da çok zor. Kadın olunca belki rahimden dolayı, vicdan ve empati duyguların biraz daha fazla gelişiyor. Her şeyle daha çok empati kuruyorsun. Mesela artık akşam haberlerini izleyemiyorum, insan hikâyelerine dayanamıyorum. Ama bir daha dünyaya gelsem, yine kadın olmak isterdim. Ben zaten zor şeyleri sever ve seçerim.

Şöhretli bir kadın olarak ne gibi zorluklar yaşadınız?

- Etrafta öyle bir erkek dili var ki... Oysa hepimizi bir anne doğurdu. Zarafetinizi ne zaman kaybettiniz? Bir mekândan çıkan kadın hakkında bir şeyler yazılıyor, televizyonda onun hakkında yorumlar yapılıyor. Ama erkekler için bu olmuyor.

Bir röportajınızda “En uçuk hayalim anlaşılmak” demişsiniz.

- Evet, en büyük kaygım ve derdim anlaşılmamaktı, bunu diye diye şu an geldiğimiz noktada yine anlaşılmıyorum. Bir gün gerçekten anlaşılmak isterdim.

Neden anlaşılmıyorsunuz?

- İnsanlar iletişim çağında her şeyi o kadar yüzeysel yaşıyor ki kimse birbirinin gözünün içine bakıp, “Günaydın” bile demiyor. Şimdi benim için yazıyorlar çiziyorlar. Yazacaksanız yine ‘kötü’ diye yazın, yine beni sevmeyin ama anlamayı deneyin, bana bir şans verin. Belki de seversiniz... Kötü insanlar olmayalım, arada böyle olmamayı kendimize hatırlatalım.

“Dibe vurmak iyidir” diye bir lafınızı okudum. Siz hiç dibe vurdunuz mu?

- Çok dibe vurdum. Her şey rutin gidiyorsa zaten kendi kendime kaşınır, dibe vururum. Aşkı da öyle yaşarım. Dibine vurarak, acısıyla... Aşk acısı çekmeye de bayılırım.

Peki, bu dibe vuruşlarda sizin hatalarınız yok mu?

- Olmaz mı, hatalarla doluyum. Ama hepsini iyi ki yapmışım. Çok şükür büyüyor, hatalarımla her defasında yüzleşiyor ve kendimle sürekli kavga ediyorum.