'Erkek oyunları ile büyüdüm'

Güzel oyuncu Aslı Enver, çocukluğunu ve evlilik hayatını anlattı...

"Kavak Yelleri"ydi, "Suskunlar"dı bir kenara bırakacak olursak, Aslı Enver kısaca Londra doğumlu bir Bağdat Caddesi kızı.

Çocukluğunu Londra'daki evlerinde, abisinin arkadaşlarıyla erkek oyunları oynayarak ve şarkılar söyleyerek geçiren Enver, 12 yaşında İstanbul'a geliyor, ailesiyle Anadolu yakasına taşınıyor, zaten meraklı olduğu sanatın farklı alanlarındaki yeteneklerini keşfediyor, oyunculuk üzerine yoğunlaşıyor, biraz da şansın yardımıyla kendini Türkiye'nin sevilen dizilerinde başrol oynarken buluveriyor. Enver, maceranın detaylarını, Birkan Sokullu aşkını ve evliliğini All'a anlattı.

Geçen hafta ekrana veda eden "Suskunlar"da canlandırdığınız Ahu karakterinin çocukluğu hep erkek çocuklar arasında geçmişti. Sizin çocukluğunuz kızların arasında mı geçti erkeklerin mi?

- Erkeklerin! Abim olduğu için çevremde hep o ve arkadaşları vardı. Çok eğlenceli oyunlar oynarlardı ama ne zaman onlara katılmak istesem kız olduğum için "Bu gelmesin" deyip beni aralarına almazlardı.

Ama yine de gidiyordum. Balonların içine su doldurup birbirimize atmak falan gibi saçma erkek oyunları oynuyorduk. Zaten hiçbir zaman Barbie'leriyle oynayan, "kız gibi" bir kız çocuk değildim. Hâlâ da değilim zaten.

Siz mi kız gibi değilsiniz? Tam böyle narin çıtı pıtı bir kız gibi görünüyorsunuz?

- Öyle görünüyorum ama değilim aslında. Beni her an Ikea'da dev gibi bir koltuğu çekiştirirken, matkapla tamir işleri yaparken görebilirsiniz. Hiç öyle tırnağım kırılmasın diye bu tür işlere bulaşmamazlık yapmam.

Küçükken sorduklarında büyüyünce ne olacağınızı söylüyordunuz?

- Geçenlerde kız kardeşim biz çocukken Londra'da çekilmiş bir video bulmuş. Yaşlı bir tanıdığımızın yanında oturuyorum. Bana "Büyüyünce ne olmak istiyorsun?" diye soruyor. Ben de "Bilmiyorum" diyorum. O da "Bence sen oyuncu ol" diyor. O videoyu görünce "acaba bu fikri aklıma o amca mı soktu?" diye düşündüm. Ben o zamana kadar müzikle ilgiliydim. Şarkı falan söylüyordum.

Hiç dizilerinizde ya da canlı yayınlarda şarkı söylediniz mi?

- "Kavak Yelleri"nde bir kere şarkı söyledim ama programda hayatta yapamam, zaten utangaç bir tipim. Çok zorda kalırsam konu kapansın diye belki yapılır da...

Sonuçta bu işin bir eğitimi var. İnsanlar okulunu okuyor. "Bakın ben de söylüyorum" diye ortalığa çıkmanın bir alemi yok.

Londra'da çocuk olmakla İstanbul'da çocuk olmak arasında nasıl farklar var?

- Burada mahalle arkadaşlığı var. Orada şanslıysan aynı sokakta bir iki çocuğa rastlarsan arkadaş olursun.

Mesela bizim Çınarcık'ta yazlığımız vardı. Sokakta 30 tane çocuk olurdu. Londra'da öyle değil. Orada abim ve kardeşimdi en yakın arkadaşlarım.

Abiniz ve kardeşiniz şu anda ne yapıyorlar?

- Abim çok cesurdur. İlginç bir hikayesi var. İngiltere'de tanıştığı Meksikalı bir kıza aşık olup, ailesiyle tanışmak için Meksika'ya gitti.

Daha sonra Meksika'ya aşık oldu ve orada kaldı. Orada kuru temizleme işi yaptı, kuyumculuk, emlakçılık yaptı. En son bir DVD'ci açtı! Mesleğini sorsanız ne diyeceğimi gerçekten bilmiyorum. Kız kardeşim daha sakin, üniversitede tercümanlık okuyor. Birbirinden farklı ama birbirine yakın bir aileyiz.

İleride kendi çocuğunuz olursa nerede büyütmek istersiniz?

- İngiltere'de doğurmak isterim ama orada yetiştirmek istemem. Benim İngiliz pasaportum olduğu için dünyanın her yerine her an seyahat edebiliyorum. Bu lükse çocuğumun da sahip olmasını isterim.

Geleneklere bağlı biri misiniz? Mesela evlenirken kına gecesi yaptınız mı?

- Hiç gelenek peşinde değilim ama adet yerini bulsun diye kendi aramızda bekarlığa veda partisi yapmıştık. Çok eğlenceliydi. Her şey gayet güzelken birden apar topar kafama kırmızı tüller koydular ve bana "ağla" dediler Evleniyorum, mutluyum, neden ağlayayım? 17-18 yaşında da değilim. Evlenince çok uzağa da gitmiyorum. 'Ağla' deyince hop diye de oturup ağlayamam. Ki böyle bir yeteneğim de var aslında!

Evliliğe fazlasıyla uyumlu çıktım