Acı Yazı

Bekir Coşkun, ''Büyük Gazeteler, 'Yerinde izliyoruz' diye yazar, muhabir, karikatürist, ambar müdürü bile gidip baktı''.

Yargıyı yıktılar; 60 kişi toplandı...

Aydınını, gazetecini, yazarını, askerini, bilim adamını götürdüler; 20 kişi geldi...

Mahkeme hukuksuz infaza başladı; toplana toplana Kızılay’da; 100 kişi...

*

Çocukları aldılar elinizden...

4+4+4 itirazı için 40 kişi toplanabildi anca...

Öğretmen gitti; 30 kişi...

Okul gitti; 10 kişi...

*

Laikliği yıktılar...

150 kişi zar zor...

Biber gazı gelince 2 kişi kaldı...

Onlar da gidecekti, polis otobüsünden çıkamadılar...

*

Cumhuriyet gitti...

Partiler, dernekler, sendikalar, üniversiteler, vakıflar el ele verdiler...

1000 kişi var, yok...

Sivil polisler yemeğe gidince baktık; 300 kişiymişiz...

*

Hadi bir daha “Cumhuriyetimiz için” yeniden meydana...

“Kim konuşacak?” kavgası çıktı...

Konuşamayanlar küsüp gittiler...

*

Bayrağı topladılar...

Atatürk’e çiçek sunmayı engellediler...

Marş okuyanı kovaladılar...

Konuşmayı, söylemeyi, yazmayı yasakladılar...

Sıhhiye’de 200 kişi anca toplandı...

*

Diyarbakır’daki meydana bak:

100 bin kişi mi?..

200 bin mi?..

Sadece görevli sayısı; 5000...

İzlemeye gelen gazeteci sayısı 2000...

Otuz kişiyle izlediler büyük gazeteler... “Yerinde izliyoruz” diye yazar, muhabir, karikatürist, ambar müdürü bile gidip baktı...

“Basına özgürlük” yürüyüşü yapıldı Taksim’de, foto muhabiri bile göndermediler...

*

Bu acı yazıdır...

Ben yazarken, siz okurken ağlayın...

*

Sonunda...

Kürtler başardılar...

Sinmiş, korkmuş, sessiz, öyle umursamaz, zahmet edip biraz kıpırdasaydı ya iki gözüm... Evde televizyonun karşısına oturup söyleneceğine...

Yol, yürüyen için vardır...

*

Bir de Kürtlere kızıyorsun:

“Türk bayrağı niye yoktu?..”