Apocuk

Bekir Çoşkun yazıyor; ''devlet Apo'nun ayağına gittiği gün''...

Kurtar kurban...

Memleket bölünüyor...

Yetiş Apo...

(......)

Koca Türkiye sana muhtaç hale geldi...

Gazi bile olursun...

Düşeş Apo...

(......)

Asker bölücü...

Sen kurtarıcı...

Ne iş Apo?..

*

Niye böyle güzel yazdım?..

Çünkü; devlet Apo’nun ayağına gittiği gün... 82 yaşındaki eski Genelkurmay Başkanı’nı minibüse koyup savcının ayağına getirdiklerini yazıp da “Utanmadınız mı?” diye sorarsanız, siz ne oluyorsunuz?..

Kandan yana...

Provokatör...

*

Televizyonlar, gazeteler, yalaka köşe yazarları devamlı “Bu barış sürecinin şans olduğunu, kimsenin bunu sabote etmemesi gerektiğini, karşı çıkanların akan kanın durmasını istemeyenler olduğunu” söyleyip duruyorlar...

Gel de sor o zaman:

“Yani şimdi Genelkurmay başkanları, ordu ve kuvvet komutanları, terörle mücadele etmiş yüzlerce şerefli subayımız ‘terörist’ olarak hapisteyken... Vatanın bölünmez bütünlüğünü sağlamak Apo’ya mı düştü?..”

*

Ya da sor, sorabilirsen:

“Süren pazarlıkların yeri, zamanı, saati, dakikası, kişileri, amacı, hedefi, faydası, zorunluluğu, kaçınılmazlığı, çok iyi olacağı, yararları durmadan tekrarlanıyor da... Buna karşılık Apo’ya ne vaat edildiğini neden kimse -bir tek kişi dahi- ağzına alamıyor?..”

Niçin?..”

*

O zaman güzel yazayım...

(.......)

Sana boşuna “Sayın” dememişti...

Yakıştınız birbirinize...

Can Apo...

(.......)

Devlet ayağına geldi...

Güvenimiz dersen...

Tam Apo...

(.......)

Sana kaldı memleket...

Kurtar bizi...

Lan Apo...