Ayı!..

Bekir Coşkun bahtsız bedevi fıkrasını anlatıyor...

Bana, “Kaleminden pislik akan yazar” diyen Başbakan’ı duydunuz...

Ana muhalefet partisi lideri için “bahtsız bedevi” benzetmesi yaptığından bu yana, gazete köşeleri ona “terbiyeyi” hatırlatan yazılarla dolu...

Ama hiçbirisi edebini bozup da fıkrayı anlatamadı size...

*

Şimdi ben “bahtsız bedevi” fıkrasını anlatayım...

*

Bedevi şanssız olunca, çölde kutup ayısına rastlar...

“Sen kimsin” der bedevi...

“Kutup ayısıyım” der ayı...

“Tamam da kutup nerede, sen nerelere gelmişsin?..”

“Sen bahtsız olunca, geliniyor yani...”

*

Sonra...

Malum bir yakın temas sahnesi var burada...

Ey edep...

Geçiyoruz burayı...

*

Ayı toparlanıp giderken bedevi arkasından:

“Niye yaptın bunu?..”

“Lazım...”

“Neye lazım?..”

“İlerde bir ülkenin başbakanına lazım olacak?..”

“Nassıı?..”

“Çok zarif bir başbakan... Kibar, barışçı, sevimli, cana yakın, hak tanır, hukuk bilir, karıncayı ezmez, hoşgörülü, centilmen, terbiyeli...”

“Nereden biliyorsun?..”

“Engin Ardıç yazmıştı Sabah’ta...”

“Ona da mı rastladın?..”

*

Talihsiz bedevi meraklanır:

“Eeee, başbakan diyordun...”

“Demokrat, çağdaş, modern bir başbakan...”

“Senin kutup buzullarından kalkıp gelip bu çölde beni becermenle ne alakası var bunun yani ayı?..”

“Şöyle alakası var; bir gün ana muhalefet liderine kızacak, onu sana benzetecek...”

“Nassııı?..”

“Kızınca ana muhalefet liderine dönüp ‘bahtsız bedevi’ diyecek... Sözlükte başka laf bulamadığı için...”

*

Bahtsız bedevi devesine atlayıp hızla uzaklaşırken:

“Benim şeyim sözlük mü?” der...

Ve gider...

*

Fıkra bu ne de olsa...

Oysa ayı terbiyelidir...

Böyle bir şey yapmaz...