Berkin’in bayramı…

Bekir Coşkun; Tören alanlarından bir çocuğu kovalıyorlar… Peşinde polisler…

Bugün 23 Nisan…
Tören alanlarından bir çocuğu kovalıyorlar…
Peşinde polisler…
O gitmek istemiyor, en sevdiği bayram çünkü; çocuk bayramı…
Mızıkacıların arasına saklanıyor…
Etrafı sarılınca, saklandığı flütçünün bacakları arasından kaçıp, renkli giysiler içindeki kendi emsallerinin arasına siniyor…
Peşinde; polisler…
Savcılar…
İstihbaratçılar…
Emniyet şefleri…
Devlet adamları…

*

Bugün 23 Nisan…
Çocuk gitmek istemiyor…
Çünkü çocuk bayramı…
Mızıkacılar şarkılar çalarken, dansçı kıyafeti giymiş yaşıtları dans ederken, balonlar gökyüzüne salınırken, efe giysileri içindeki oğlanlar şarkılarını söyleyip dönerken, melek kıyafetli kızlar ellerindeki konfetileri havaya savururken…
Gitmek istemiyor…
Çocukların arasına, trampetçilerin arkasına, çiçeklerin arasına saklanmaya çalışıyor…
Yaşıtlarına bakıp onların mutluluğundan bir yudum tatmak ister gibi gülümsüyor…
O kara ses meydanlarda “Berkin Elvan teröristtir…” diye bağırana kadar…

*

Bugün törenlere bakarken onu görmeye çalışın..
Onun dramı, tüm çocukları neyin beklediğini anlatır size…
“Çocuklarımız nasıl bir ülkede büyüyecekler?.. Nasıl bir ülkede yaşayacaklar?..” sorusunun yanıtıdır, mızıkacının bacakları arasına saklanmış çocuk…
Bayram törenlerinde de çocukları vuracak değiller ya…
İlkel öğretiler, kara fikirler, çağdışı eğitim, karanlık amaçlar, baskı, kin ve nefret, sokak aralarında sıkıştırdığında gör…

*

Kara giysili adamlar hâlâ peşindeler…
Saklandığı yaşıtlarının arasından başını uzatıp, küçük dansçılara, küçük bayraklara, gökyüzüne salınan balonlara bakıp gülümsüyordur…
Gitmek istemiyor bayram yerinden…
Çünkü bugün 23 Nisan…
Çocukların bayramıdır…

Bekir Coşkun - Sözcü