Diktatörün anayasal burnu

Bekir Coşkun; Çene; yargıdır, bir açsın tutuklusun…

Anayasal organlar:
Çene; yargıdır, bir açsın tutuklusun…
Parmak; güvenlik kuvvetleridir, kürsüden salladı mı gittin kuzum…
*
Kalça; Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü…
Üzerine oturduğu yerin tapusu değişiyor, koruma altındaki canım sedir ormanı, bakmışsın havuzlu villa…
Kulak; milli istihbarat…
Muhalifsen, yengeye yatakta “Canım başımı kaldırdım bir kere, kimse bana indir diyemez” diye fısılda…
Arşive girdin…
*
El; maliye…
Kol; özelleştirme idaresi…
Avucunda; hazine…
*
Dil; TBMM…
Dilinden dökülen yasadır…
Rejimin değişmesi için diyelim ki parlamentoda anayasanın, yasaların değiştirilmesi gerekmiyor mu?..
Bunun dilinden çıkması yetiyor…
Önceki gün “10 Ağustos’ta milletimiz ‘başkan’ seçecek” demesi kafidir, başkanlık sistemine geçtiniz…
Yandaş medya “Başkanlık sistemi hayırlı olsun” başlığını attı zaten…
Medya dediğin zaten; iki dudağı…
*
“Bizim haberimiz yok” diyecekseniz…
Var aslında…
12 senedir sürüyor…
ABD Başkanı’nda bu yetkiler var mı?…
Aç bak…
*
Burun; bizatihi devlettir, sokmadığı yer yok, onu da mı görmediniz?..
*
Kendini hukuk devletinde sanan… Adı değiştirilmiş saltanatların parlamenter rejim olduğuna inanan… Bir soytarılığın demokrasi olduğuna kanan… Siyaset adı altındaki sahtekarlıkların elinde oyuncak olan bir milletin hüzünlü halidir bu…
*
“Ama anayasa var” diyeceksin…
Anayasa dediğin; ayak…
Ne yana gitse altındadır…
Yoksa bu kadar yıkımdan, bu kadar suçtan, bu kadar rezaletten sonra, hâlâ orada oturmasına hangi anayasa izin verir?..
*
Yazık sana Türkiye…
Yazık, canımın içi…