Esnaf...

Bekir Çoşkun, ''Oysa dükkânlı, vitrinli, tezgâhlı yerleşik kimi esnaf ise sopalarla çocukları sıkıştırıp dövmeye başladı''...

Fotoğraf...
Bayrak satan adam, düştüğü yerde bayraklarını sımsıkı bağrına basmış...
Vermek istemiyor...
Başına dört polis dikilmiş “ver” diyorlar, bunun büyümüş gözleri korku içinde...
Alıp götürdüler...
Karısı ve beş çocuğu mahkemenin önüne koştu...


*

O da esnaf...


*

Oysa dükkânlı, vitrinli, tezgâhlı yerleşik kimi esnaf ise sopalarla çocukları sıkıştırıp dövmeye başladı...
Müşteri kaçtı diye...
Allah’ın kaldırımında oturmak 50 lira...


*

Bayrak satan adamın sermayesi; bayrakları...
Vitrini; kucağı...
İşyeri; ayakları...
Sigortası; özgürlüğü...
Hapishaneye kapattılar...


*

Öbür esnaf ise “özgürlük” diye bağıran çocuklara kızgın...
Müşteri kaçtı...
Köfte 20 lira...


*

Bayrak satan adama özgürlük lazım...
Demokrasi lazım...
Sesi çıkan insan lazım...
Yüreğinde yurt sevgisi olanlar lazım...
Ki bayrak alsınlar...


*

Esnafa demokrasi, özgürlük, çağdaşlık, cumhuriyet gerekmiyor...
Müşteri lazım...
Sucuk satacak...
Memlekette eşek kalmadı...


*

Bayrak satan adam sonunda tüm varlığını kaptırdı...
Bayraklarını aldılar elinden...
İflas etti...
Mahkeme bayraklarını “suç delili” saydı...


*

Esnafın sopaları da diğeri gibi “suç delili” sayılmadı...
Türk bayrağını tutukladılar...
Sopaları, palaları, satırları saldılar...


*

Bu memlekette esnaf olacaksın...
Bayrak satan adam değil...