Evler…

Bekir Coşkun; Evler var… O saraylar için başımıza yıkılmış…

Evler var; dört duvar…
Evler var; poyrazlarda camına naylon çakarlar…
Evler var; bir soba, bir çaydanlık…
Evler var; çatısı teneke, kapısında bir nazarlık…

*

Evler var; kül elenmiş…
Evler var; bahardan beri camında bir bayrak…
Evler var; gelmeyeceğini bile bile beklerler yiğitlerini, her kapı çalınışta anne koşar…
Evler var; perdelerini bu sene hiç açmadılar…

*

Evler var: 250 odalı…
Evler var; her bir sayın ferde 75 oda düşüyor… Özel sinema salonu, ayakların havada oturuyorsun… İki yüzme havuzu, biri kapalı, biri açık… Evler var; 600 metrekare mutfak, her tavaya bir oturma odası diyelim… Hobi salonu var, hobilerini bilemiyoruz tabii… Yatak odasından tünelle geçilen özel korunaklı kasa dairesi…
Evler var; Fin hamamı ayrı, Osmanlı hamamı ayrı…
Mescit…
Özel abdesthane…
2 tenis kortu, basketbol, voleybol sahaları…
Buhar odası ayrı, masaj odası ayrı…
Evler var…

*

Evler var; yağmurda leğen koyarlar…
Evler var; kevgir, prefabrike, karkas, yığma, kerpiç…
Evler var; çocuklar hapishanedeki babalarını beklerler, kiminle kartopu oynayacağını düşünür küçük kız, kar yağarsa…
Evler var; hüzün…
Evler var; aylardır kahkaha sesi duyulmadı hiç…
Evler var; penceresinden kurşun ha bugün ha yarın girecek…
Evler var; arka odalarına saklamışlar bebekleri…
Evler var; ilacı bitmiş hastanın…
Evler var; bir eski kavanozda biraz pirinç, yanındaki tenekede bir avuç mercimek…
Evler var; yıllardır hiç kimse karşısında gülerek durmadı aynaların…

*

Evler var…
O saraylar için başımıza yıkılmış…
Evler var, evler…