Karikatür…

Bekir Coşkun: Haberde, yorumda, köşe yazısında yalan-yulan olabilir hadi… Ama karikatür, insanlara “Yalan çizmiş” deme hakkını vermez…

Kenan Evren karikatürlerde burnunu büyük çizmelerine çok kızardı…
Üniforması ile tankın önünde “Demokrasiden” söz ettiği karikatürde de burnunu büyük çizmelerine içerlemişti…
Karikatürist arkadaşa rica ettik, demokrasi sözü kaldı, tank kaldı, üniforma kaldı, fındık burun koydular…
Oldu…

*

Böyle bir şeydir karikatür…
Çizginin ötesinde gülünecek çok şey vardır…

*

Yalanı yoktur karikatürün…
Haberde, yorumda, köşe yazısında yalan-yulan olabilir hadi… Ama karikatür, insanlara “Yalan çizmiş” deme hakkını vermez…
Diyen olursa, kendisi karikatür olur…
Karikatürle yalakalık yapılamaz…
Göbeğini normal yap, ayakkabılarını normal yap, gözlerini, ağzını, kulaklarını normal yap… Hatta kel kafasına bir kakül kondur… Burnu normal olsun… Bir de balon koy “Aaaah ah… Nereden nereye geldik” desin, karikatüre değil çizene gülerler…
Karikatür muhalefettir…
Bu nedenle iktidardakiler her zaman karikatürlere kızdılar, muhalefettekiler her zaman bayıldılar…
Karikatür cehaleti delip geçer…
Okumayı sevmeyen kitlelere, şöyle bir bakışta çok şey anlatabilir karikatür… Ancak cehalet içinde yaşama şansı olan dinciler, bu nedenle karikatürlerden nefret ederler…
Onların bir “eşek fıkrası” vardır, onu birbirlerine anlatırlar…

*

Geldik:
Memleketin karikatüre ihtiyacı yoktur…
Bizzat karikatürdür…
16 sene devleti yönettikten sonra; terörde, dış politikada, iç barışta, ekonomide, ülkeyi batıranı seçmediler mi, ülkeyi kurtarsın diye?…

*

Densizin birisi oturup karikatürünü çizince de kızıyor…