Senden Başbakan Olmaz Ya

Zaten ben bu yazıyı yazarken, senin sinirini bozuyorum aslında... Ki tez konuş...

Cemaat de seni terk etti...

İyi mi?..

*

“Şansın Döndü Usta” yazısından bu yana çok zaman geçmedi... Her gün biraz daha şansın dönüyor ve her gün biraz daha gidiyorsun...

Her gün biraz daha batıyorsun yarattığın karanlığın içine...

*

Mesela nedir bu cemaat işi?..

Yani sen Türkiye’yi yönetmek için bir tarikatın cemaatinden destek aldın, adliyeyi ve polisi onlara bıraktın, MİT sende kaldı...

Öyle mi?..

*

Öyleyse...

Zaten tutamazsın dilini...

Bekliyorum ki yakında çıkıp bunu da kusacaksın...

Şimdi kendi kendine konuşuyor, kimse yokken sehpayı tekmeliyor, duvarla kavga ediyorsundur, bunu tahmin edebiliyorum...

Ama yakında bir gün çıkıp “Ey Pensilvanya..” diyeceksin...

Eminim...

De tabii ki...

*

Zaten ben bu yazıyı yazarken, senin sinirini bozuyorum aslında...

Ki tez konuş...

*

Hiddetin dinmiyor...

Ne zaman görsem bağırıyorsun...

Kum kamyonunun şoförü kaçmış müteahhit gibi...

*

Kusura bakma ama hiç başbakana benzemiyorsun...

Mesela sadece şu geçen salı gününe ait gaf bilançon:

Komisyonda, karşıt milletvekillerine dayak atan kendi milletvekillerine, bıyık altından gülerek “Bu güzel çalışmanızdan dolayı teşekkür ediyorum” demen...

O ne biçim çalışma?..

Muhalefete “Küçük at da güvercinler yesin” diye seslenmen...

Bir ülkenin başbakanına yakışıyor mu?..

Ya Sivas davasında insanları diri diri yakanların zamanaşımından kurtulmalarına “Memleketimiz için, ülkemiz için hayırlı olsun” demek...

Fırın açılışı mı mübarek?..

*

Başbakana benzemiyorsun ya...

Ne yapalım...

Bu toplumun yarısı seni tercih ediyor...

Bayılıyorlar sana...

Belki ayılırlar...