Sevgiliye

Bekir Coşkun; Dereleri kurutanlar, dağları oyanlar, ormanını yolanlar, sulaklarını çalanlar, Seyfe Gölü’nü de kurutmuşlardı…

Hatırlar mısın, o gece gök yüzünde ay vardı…
Seninle diz dize oturmuştuk…
Hızlı hızlı konuşuyorduk…
Vakit dardı…
*
Bir ara bir gün ayrılacağımızı, bir daha sana gelemeyeceğimi, gelsem bile her şeyin eskisi gibi olamayacağını söylemiştim…
Böyledir umutsuz sevdalar…
Anlatmıştım muhtemel ayrılığı…
Hatırlıyor musun?..
Yanakların ıslaktı…
*
Kucak kucağa uyuyorduk geceleri…
Bir yanımız Malya…
Bir yanımız Çiçek Dağı…
*
Sonraki zamanda hafta sonları kaçıp kaçıp sana gelişlerim seyreldi… Uzaktaydım ama seni çok çok özlüyordum…
O hafta sonu Hürriyet’teki köşemde dayanamayıp özlemimi yazmıştım:
“Hep seni çok özlüyorum…
Haberin var mı?..”
*
Kimi zaman senden yana gelenlerden haber alıyor, seni soruyor, anlattıklarında uzun uzun dinliyordum…
“Nasıl?..”
“İyi mi?..”
“Üzerinde yine yeşil mi vardı?..”
*
Böyledir bizim sevdalarımız, ne zaman senden söz edilse, ne zaman adını duysam, ne zaman bir şey bana seni hatırlatsa…
Daldı gözlerim…
Ayrıldığımız günü hatırlıyorum…
Günlerden pazardı…
*
Aradan yıllar geçti…
Geçen gün gazetelerde seninle ilgili haberi okudum:
“Seyfe Gölü artık yok…”
Dereleri kurutanlar, dağları oyanlar, ormanını yolanlar, sulaklarını çalanlar, Seyfe Gölü’nü de kurutmuşlardı…
Hırsız bir kez dadandı mı…
*
Ben de geceleri düşlerde kaçıp kaçıp gelirim sana…
Diz dize oturup hayallerimde konuşuruz…
Sazlıklar yine o şarkıyı söyler bize…
Bir yeşilbaş uçar…
Belki bir martı…

Bekir Coşkun - Sözcü