Tek başına bir direk

Bekir Coşkun; On senede ne çok şey oldu… On yaz… On kış… On bahar geçti…

On senede ne çok şey oldu… On yaz… On kış…
On bahar geçti…
*
Leylekler on kez Balkan steplerinden gelip eski yuvalarını buldular…
On kez dört bin kilometre yolu hiç şaşırmadan, hiç yanılmadan aldı kazlar…
Kaplumbağalar on kez kumsaldaki eski yuvalarına yumurtaları bıraktılar ve çıkan yavrular -kimse öğretmediği halde- izanları ile denizi buldular on kez…
Eşek on kez kışı geçirdi sağlam…
Ayılar on kez uyandılar kış uykusundan…
*
Kışlana girip bayrağını indirmelerine kızdın ama…
On sene geç kaldın…
*
Çünkü o bayrak çoktan inmişti…
*
Bir düşün:
Başına taç yaptığın Başbakan o bölgeyi “Kürdistan” ilan ettiğinde diyelim… “Kürdistan” bayrağının bu bayrak olacağını mı sandın?..
*
Ya da; gizli saklı anlaştıkları, uzlaştıkları, birlikte geleceği planladıkları “İmralı”nın bayrağı al kırmızı mı olacaktı?..
*
Pekiiii…
Dün askere kızıp da esip gürleyen Başbakan’ın, o bölgenin terör örgütüne terk edildiğini yeni öğrendiğine mi inandın?..
Bir tiyatro daha yaptı işte, izledin…
*
İyi de…
Orada devlet yok…
Orada ordu artık yok…
Terk etmişsin, orada toprak yok…
Orada millet yok…
Tek başına bayrak direği ne kadar dayanacaktı?..
*
Dün hüzün içinde baktım…
Kızdın ama Türkiye, çok geç kaldın…
*
On yılda on kez çorak toprak yeşerdi…
On yılda ağaçlar on kez meyve verdi…
On yılda on kez karı eridi dağın…
On yıldır…
Sen uyanmadın…

Bekir Coşkun - Sözcü