Utanmak…

Bekir Çoşkun: Ama insanın içinde biraz olsun “utanma duygusu” varsa…

Beşeri düzen için en gerekli duygudur; utanma duygusu…

*

Utanma duygusu insan ile birlikte var oldu, ilk insanlar Havva anamız ile Adem babamızda utanma duygusu vardı…
Yeryüzüne çıplak inmişlerdi…
Adem babamız giysi olarak daha çok maydanoz yaprağı üzerinde durduysa da, Havva anamız geniş ve enli incir yaprağını bulup örtündü…

*

Demek ki utanmak duygusu; korku, öfke, ezmek, hırs, nefret, kuşku, isyan, acımak, iktidar tutkusu gibi duygularından önce vardı insanda…

*

Utanma duygusu; kanunlardan, kararnamelerden, polisten, mahkemelerden daha çok gereklidir insanoğluna…
İnsanlar tüm kanunları bilemezler…
Her insanın başına bir polis dikemezler…
Yargıçlar her an orada olamazlar…
Ama insanın içinde biraz olsun “utanma duygusu” varsa… O duygu her an omuzlarındadır… Utanılacak her davranışta içeride bir mahkeme kurulur… Kişinin dünyasında bir duruşmadır başlar… İddianame yanaklara al al yansır…
Ve utanma duygusu varsa, utanılacak eylemlere izin vermez…

*

Utanma duygusu yoksa:
İnsanların gözünün içine baka baka yalan söyler…
Aldatır…
Kandırır…
Çalar…
Çırpar…
Hak tanımaz…
Hukuk bilmez…
Çünkü onu durduracak utanma duygusu yoktur…

*

Nitekim ülkenin başına gelen bunca belanın sebebidir…
Memleket utanma duygusunu kaybettiği içindir…

*

İnsanlar birçok kıstasa göre ayrılsa da, esas itibarıyla ikiye ayrılırlar:
Utananlar…
Utanmazlar…

*

Şimdi utananlarla utanmazları siz ayırt edip seçeceksiniz…
Hadi göreyim sizi…
Utanmazları seçin tabii…