Bana artık biraz izin verin lütfen

Can Ataklı: Önümüzdeki hafta için sizden izin rica ediyorum.

BAŞIMDAN GEÇENLER

Galiba koronayı herkes geçirecek

Hastanede ikinci günüm de çok iyi geçti.

Gece rahat uyudum.

Sabahın erken saatlerinde yine kan alındı, akciğer filmi çekildi, oksijen değerlerine bakıldı.

Ateş yine yok.

Öksürüğüm de yok.

Ağrım sızım yok.

Kan değerleri normal.

Oksijen oranı çok iyi.

Nabız, tansiyon bir sorun göstermiyor.

Doktoruma sordum “Nedir bu böyle?” diye.

Normal olduğunu söyledi. Virüs vücuda girmiş ama etkili olamıyormuş, bir nevi taşıyıcı durumunda olabilirim bu durumda.

Doktoruma yeniden ne zaman test yapılacağını sordum.

“14 gün sonra yapılacak zaten” dedi.

Daha önce test yapılıp yapılamayacağını sordum bu kez.

“Birkaç gün sonra yapabiliriz” dedi.

Sevindim haliyle, “Negatif çıkarsa giderim değil mi?” dedim.

Doktorun “Tabii şimdi de gidersiniz ama sonuç ne olursa olsun 14 gün karantina sürecek” karşılığını verdi.

Canım sıkıldı tabii.

Demek ki birkaç gün sonra durumum “negatife” dönse bile karantina durumunda değişiklik yok.

Yani ‘korona gözükmüyor’ diye evden dışarı çıkmam, televizyona gitmem ve yayın yapmam “yasal olarak” mümkün değil.

Her durumda önümüzdeki 11 gün daha dışarı çıkamayacağım.

Peki koronada durum ne?

Aldığım bilgilere ve gözlemlerime göre vaka sayasında çok büyük artış var.

Zaten hastanelere yapılan başvurular bunu çok iyi gösteriyor.

Örneğin bizim testlerimizi de yapan hastane şu sıralar başını kaldıramaz durumdaymış. Çok sayıda kişi test için sıra bekliyormuş.

Anlaşıldığı kadarıyla herkes korona ile tanışmak zorunda artık.

Muhtemelen bütün toplum bunu geçiriyor.

Kimi grip gibi atlatıyor kimi sadece taşıyıcı durumda, kimi biraz ağır geçiriyor, bazıları ise ağır durumda.

Sürü bağışıklığı kendiliğinden oluşuyordur belki de.

Sonuçta paniğe kapılmanın, telaşlanmanın bir faydası yok, başa gelen çekilecek artık.

HOŞUMA GİDEN ŞEYLER

İlginiz bana büyük moral oluyor güç veriyor

Korona testimin pozitif çıkmasından sonra o kadar çok arayan, sosyal medya üzerinden mesaj gönderen oldu ki anlatamam.

Bu beni çok mutlu ediyor.

Yalnız olmadığımı görüyorum.

Şahsen tanımadığım ama her biri sanki çok yakın dostummuş gibi olan sayısız kişiyle müthiş bir sevgi bağı kurduğumuzu anlıyorum.

Bu bana büyük moral veriyor.

Gücümü artırıyor.

Cesaretime cesaret katıyor.

Herkese tekrar teşekkür ederim.

Ancak bir noktayı belirtmem gerek.

İlk anda mesaj gönderenlere küçücük de olsa, bir emoji ile de olsa cevap vermeye çalıştım.

Ancak inanın artık yetişmem mümkün değil.

Bu nedenle cevap alamadığınızda lütfen gönül koymayın, okumadığımı, ilgilenmediğimi zannetmeyin.

Sayı binleri aşınca her mesaja sadece bir nokta koyarak cevap vermenin bile ne kadar zor olacağını takdir edersiniz umarım.

BUNU YAZMAK GEREK

Bana artık biraz izin verin lütfen

Yazı yazmaya devam edebilirim muhtemelen.

Ancak doktorlar da diyorlar ki “Biraz dinlenmeniz gerek. Yazı yazmak için harcayacağınız efor bile bizim için önemli. Biz de biliyoruz bir yazı yazmak için saatlerce ekran başında haberleri izlemeniz gerek. Ama şu an sağlık daha önemli. Bir süre için de olsa, her şeyden uzak kalmaya bakın. Telefonla bile konuşmayın zorunlu olmadıkça”

Haklılar tabii.

Şu kısa yazıları yazmak için bile birkaç saatim çalışmakla geçti.

Tüm haberlere baktım, yorumları okudum, gazetelere göz gezdirdim.

Gerçekten belki de birkaç gün de olsa her şeyden uzak kalmalıyım.

Önümüzdeki hafta için sizden izin rica ediyorum.

İyice kendime geleyim.

Sonra tekrar başlarım

Karantinanın sonuna kadar demiyorum ama hiç olmazsa 4-5 gün gerçekten karantina uygulamakta belli ki çok yarar var.

Sevgilerimle.