Kaçış yok, bir gün yargılanacaklar

Can Ataklı; Cumhurbaşkanı Erdoğan yakın geçmişte beğenmediği yargı kararlarını eleştirirken 'Yok öyle şey, o zaman cübbeni çıkaracaksın, siyasete gireceksin' diye bağırıyordu yargıçlara karşı.

ANALİZ

Herkese kinliyiz herkese düşmanız

Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı yüksek teknolojili, bol gürültülü ve şatafatlı bir müsamereyi andıran Fetih günü törenlerinde yine “kin, nefret ve düşmanlık” kavramlarını “dini motiflerle” süslediği konuşmasında dinledik.
Erdoğan tüm iktidar döneminde bu yöntemi hiç elden bırakmadan kullandı.
Dikkat edin söylemlerine; Herkes düşmanımız, herkes bizden intikam almaya çalışıyor, herkes Türkiye'nin büyümesinden gelişmesinden rahatsız, herkes Türkiye'yi yok etmek istiyor.
Söylemlerinde hiç barış, dostluk, sevgi yok.
Bir kere bile “Bırakalım artık eski düşmanlıkları, biz barış ve sevgi eli uzatıyoruz, bu eli tutun” demiyor.
Muhalefet düşman, eleştiren düşman, Aleviler düşman, Kürtler düşman, Suriye düşman, Amerika düşman, Avrupa zaten düşman, sayın sayabildiğiniz kadar.
Fetih günü kutlamalarında “563 yıldır bizden intikam almak istendiğini” söyledi, bu ülkede “ezan sesi sürdükçe” de bunun devam edeceğini iddia etti.
Karşısındaki hiç kimse “neden” diye sormuyor, Erdoğan konuştukça kalabalık daha da gaza geliyor, daha da bağırıyor, adeta kendinden geçiyor.
Kitlelere “sizi sevmiyorlar, sizden nefret ediyorlar, sizi yok etmek istiyorlar, bunu hiç bitirmeyecekler” dediğinizde kimsenin aklına “neden” sorusu gelmez tam tersine benzer bir kin ve düşmanlıkla hedef gösterilen herkese karşı bir öfke seli oluşur.
Aşağılık duygusunun yarattığı kırılganlık, düşman belletilen herkese karşı kin ve nefrete dönüşür, bunu söyleyene ise farkında olmadan derin bir bağlılık duygusu oluşur.
Pek çok kişi merak ediyor, “nasıl oluyor da bunca olumsuzluğa rağmen Erdoğan'ın arkasına bu kadar çok kişi geçebiliyor” diye soruyor.
Sonra da kendince cevabını veriyor “halkın dilini kullanıyor, onların istediğini yapıyor.”
Hayır, bu doğru değil. Erdoğan toplumdaki aşağılık duygusunun dışa vurumunu temsil ediyor. Kendini ezilmiş, itilmiş, horlanmış hisseden kitlelerin kendi yaşam biçimi, inançları ve siyasi anlayışları dışındaki herkesi düşman görmesi sosyolojik bir gerçekliktir.
Düşmana kafa tuttuğunu sandığı lidere yapışması ve ölümüne bağlanması da bir başka gerçekliktir.
Erdoğan'ın bu duyguları sürekli körüklemesi oy oranını artırabilir ama bunun sonucunun toplumda derin bir kin ve nefret uçurumu yaratacağı da kesindir.
Herkesi düşman sanan ve bu nedenle herkese düşman olanlar kararlarını akıl ve mantıkla alamazlar.
Bütün kararlara duygular, öfkelerin yarattığı intikamcılık egemen olur ki Erdoğan hem Türkiye'ye hem dünyaya bu mesajı veriyor aslında.
Diyor ki “Arkamda benim her söylediğime inanan, bana biat eden, ak dediğim kara olsa bile karşı çıkmayan milyonlar var. Hesabınızı buna göre yapın. Hesabınızı iyi yapmazsanız her türlü çılgınlığı yapabileceğimi bilin.”
Türkiye işte böyle bir açmazda.