Sarayda zikire izin Meclis'te Che fotoğrafına öfke

Askerimizi “IŞİD'i takip ve yok etmesi için” Suriye'ye sürdük.
Medya bir anda “kahramanlık öyküleriyle” doldu. Türk askeri kahramanca Suriye topraklarında yürüyordu, IŞİD çaresiz kaçıyordu.
Oysa bir gün sonra anladık ki, askerimiz tek kurşun bile atmadan Cerablus'a girmişti. Hiçbir direnişle karşılaşmamıştık. Garip olan, ortada tek IŞİD'li bile yoktu.
Sanki buhar olup uçmuşlardı.
Sonra işin rengi değişti. Askerimizi PYD'nin üzerine sürdüler.
Medya yine kahramanlık öyküleriyle doldu. Kahraman askerimiz PYD'ye haddini bildiriyordu. 25 terörist öldürülmüştü.
Oysa aynı sırada Türk tankları PYD tarafından vurulmuş, bir askerimiz şehit olmuştu.
Anadolu Ajansı “Suriye'deki ilk şehidimiz” diye duyurdu haberi. Belli ki bundan sonra daha çok şehit geleceğine inanıyorlar.
Askerimizin PYD üzerine sürülmesi üzerine önce Amerika ayağa kalktı. Dedi ki “Biz sana IŞİD'e müdahale için izin verdik. Derhal bu saldırıları durdurun.”
Rusya canının sıkıldığını bildirdi. PYD'ye kendilerinin de önem verdiğini söyledi.
Beklenmedik bir şekilde İran da devreye girdi. O da “Türkiye Suriye topraklarını derhal terk etmeli” açıklaması yaptı.
Bunlara karşı iktidarımız sessiz kaldı. Adeta “Siz ne derseniz deyin” havasındaydı.
Ancak dün itibarıyla yeni bir gelişme oldu ve Amerika Türkiye'nin yapılan uyarılar sonunda PYD ile ateşkes anlaşması yaptığını açıkladı ve “bölgede sessizlik sağlandı” dedi.
Bütün bu yazdıklarımı birkaç gün içinde yaşadık.
Hepsine birden bakınca, medyamızın kahramanlık diye adlandırdığı olayların aslında Türkiye'nin gururunu nasıl yerle bir ettiğini, dünyanın hiçbir ülkesinde en küçük bir itibarımızın kalmadığını açıkça gösteriyor.
Şimdi bütün bu olanlardan sonra sarayın temsilcisi kalkıyor Amerika'ya kafa tutuyormuş gibi yaparak “ne demek PYD ile ateşkes, Türkiye ile bir terör örgütünü nasıl olur da aynı kefeye koyarsınız” diye coşuyor.
Sarayın danışmanı hep kendisine danışılmasına alışmış belli ki, oysa Erdoğan için (muhtemelen kendi yazdığı) konuşmalarını okusa Türkiye ile PYD'yi aynı kefeye Erdoğan'ın koyduğunu görürdü.
15 gün önce Erdoğan yine Amerika'ya kafa tutar gibi yaptığı bir konuşmasında “Amerika'ya artık kararını ver diyoruz, ya PYD ya Türkiye diyoruz” demişti.
Ben de bu konuşmanın ertesinde yazdığım yazıda ve televizyon konuşmalarımda “peki, Amerika ya PYD derse ne yapacaksınız” diye sormuş ve 1000 yıllık bir devletle bir terör örgütünü aynı imiş gibi göstermenin yanlışlığını anlatmıştım.
Şimdi belli ki kendi hatalarının bedelini ödüyorlar.
Amerika “öyle mi?” dedi ve tavrını PYD'den yana koydu. Sadece Amerika olsa ne ala. AB de, Rusya da, İran da böyle.
Dış politikada nasıl döküldüğümüzü, Türkiye'nin altının nasıl oyulduğunu, nasıl itibarsızlaştığımızı ve gururumuzun hiçe sayıldığını görüyorsunuz değil mi?
Ne çare ki halkın yarıya yakını hâlâ Türkiye'yi süper güç falan zannediyor. Umarım ve dilerim bu yanlış politika nedeniyle başımıza çok kötü bir şey gelmez de “kandırılmayı bu kadar alıştırılmış halk” derin bir travma yaşamaz.