Tarım Bakanlığı lağvedilmeli mi?

Orhan Bursalı: En üst düzeyde rüşvetçilerin, yolsuzların dışarıya çıkamayacak duruma gelmesini seyrediyoruz.

Kusura bakmayın yazmamak biraz uzadı. Başka bir şey mi yaptım? Yoo, okudum, film seyrettim, yan gelip yattım, kısa geziler arasında Taşoz Adası’na da gittik. Kavala’da oralı Türklerin işlettiği deniz kıyısında bir lokantada en leziz ve bol çeşitli Yunan yemeklerini, hele hele keçi peynirli fırında patlıcanı, 8 kişi, Türkiye’nin en az yarı fiyatına yiyince, ne oluyor dedik.
Yunanistan “kriz”de biliyorsunuz. Kişi başına geliri 24 bin Avro, bizde ise abartılı 8 bin Avro kadar. Asgari ücret orada 700 Avro gibi, bizde ise 400 Avro’yu zor bulur. Peki, nasıl oluyor da geliri bizim 3 katı olan Yunanistan’da yemek fiyatları, benzer lokantalar eşdeğer alınırsa, iki kata yakın ucuz oluyor?
Bu soruların yanıtı herhalde iki ülke arasındaki yapısal farklılıklarda yatıyor.
İlk akla gelen, bu lokantalara Yunanlılar ile Türklerin gidebilme sıklığı. “Zenginlik” ne kadar yaygın? Bizde o lokantalara o parayı verenler gidiyor... Yunanistan’da ise genellikle herkes mi?! Müthiş gelir eşitsizliği! Hemen bakıyorum: Bu eşitsizliği anlatan Gini katsayısı bizde 0.40, komşuda 0.34 yani, çok daha adaletli.
Sonra piyasadaki gıda fiyatlarının karşılaştırması da bir fikir verebilir. Bir diğeri, turizm Yunanistan’ın canı ciğeri, bu nedenle fiyatlar çok düzenli. Kazıklamak sözcüğü yok gibi.

‘2019’da görürsünüz...’