Zaten siyasetin daniskası, ne aleti?

Çiğdem Toker; Ey adımıza karar alıcılar: Bu memlekette yıllardır, depremlerde, sellerde, demiryollarında, madenlerde, inşaatlarda, derdi imanı para olanların ve onların çürüttüğü sistemin arızaları sonucunda binlerce suçsuz günahsız vatandaş ölmemiş gibi davranmayın!

Çocuğu, genci, kadını erkeği uyurken, çalışırken, eğlenirken olmadık bir anda, feci şekilde hayattan koparan felaketler; sorumluluğunu yerine getirmeyen kişi veya organizmaların, arkasına güç sahibini almış olmanın şımarıklığı ve rezil özgüveni sonucu ortaya çıkıyor.

* * *

Bizi tersine ikna etmek için dil dökmeyin.

Siyasetin en köklerinde duran, unutulan anlamının topluma hizmet olduğunu biliyor ve hatırlıyoruz. O nedenle işini düzgün yapmayan, savsaklayan, gevşek davranan, denetim sorumluluğu olduğu halde bunu ihlal eden kişi ve kurumların bu tutumlarının birer tercih olduğunu çok iyi biliyoruz. Bunun farkındayız.

Tercihlerin görevini yapmak değil yapmamak yönünde kullanılması sonucu ortaya çıkan bütün bu yıkımlar, hayattan koparılışlar, dermansız bırakan tarifsiz acıların tamamı politiktir.

Ve tam da bu nedenle, sonuçları katliam gibi yaşanan felaketlerin, “siyasete alet edilmemesini” istemek şu iki halden birine dayanır: Ya sorumluluk makamında olanların hissettiği suçluluk duygusunun riyakar bir yansıması; ya da suçlunun sahip olduğu güçten çekinmek, korkmak. 

* * *

Sorumlusu ister merkezi yönetim (yani bakanlık), ister yerel yönetim (yani belediye), isterse ikisi birlikte olsun; Grand Kartal Otel’de 78 yurttaşın feci ölümü siyasetten bağımsız ve ilgisiz değil.

Ey adımıza karar alıcılar: Bu memlekette yıllardır, depremlerde, sellerde, demiryollarında, madenlerde, inşaatlarda, derdi imanı para olanların ve onların çürüttüğü sistemin arızaları sonucunda binlerce suçsuz günahsız vatandaş ölmemiş gibi davranmayın.

Fark edin ki, felaketlerin ardından günlerce, haftalarca sorumluluk tartışması yapmamışız gibi her seferinde bitmek bilmeyen bu döngünün içinde sürekli başa dönmek, ne takat bırakıyor insanda ne de yaşama sevinci. Bu takatsizlik, öfke ve kederden oluşan kitlesel ruh hali dolayısıyla, emin olun sorumluluğu birbirine atan açıklamaların hiçbir şeye en ufak faydası ve katkısı yok.

Türkiye’de lüks rezidanslar hariç, ister konut olsun, ister toplu yaşanan kamusal alanlar olsun yapıların üretiminde de denetiminde de ciddi sorunla bulunduğunu yeteri kadar tecrübe ettik. Asansör, elektrik, yangın söndürme sistemlerindeki eksiklerin, denetimsizliğin ne kadar büyük acılara yol açtığının tanığıyız, mağduruyuz.

Kamusal alanlarda, güvenli yangın uyarı sistemlerine kaynak ayrılması, yatırım yapılması, denetlenmesinin faciaları önleyeceğini biliyoruz. Ancak bu önlemler alınmıyor, bu yatırımlar yapılmıyor, denetimler savsaklanıyor.

İdari yapıda denetim, kurumsal saydamlık, “çıkar çatışmasını” önlemek, istifa müessesesi namına bir şey kalmadığı için, olayın sıcaklığında “failler bulunacak cezalarını çekecek” denilip sonra kimsenin sorumluluk almadığı düzenin çarkları dönüp duruyor.

İktidar ile yanında duran şirketlerin çıkar birliği, korkunç boyutlara ulaşan bir rant hırsı, denetimsizlik, yaptırımların etkisizliği, tercih edilmiş bir siyasetin sonuçlarıdır.

Böyle yozlaşmış, vatandaşını koruyamayan bir düzende “Siyasete alet etmeyin” cümlesi, acıları siyasete alet etmenin ta kendisidir.