19 yıl yetmez mi!

Hüsnü Mahalli; Erdoğan kendi deyimiyle iktidarını 2023, 2053 ve 2071’e dek sürdürmenin plan ve hesabını yapmakta ve ona göre de iç ve dış politikasını sürdürmektedir.

15 Mart 2003’de fiilen başbakanlık görevini üstlenen Erdoğan başbakan ve cumhurbaşkanı olarak tam 19 yıl 4 ay ve 10 gündür iktidarda.

Hem de aralıksız.

Süleyman Demirel ise 38 yıllık siyaset yaşamında 6 kez başbakan oldu ve sonunda Çankaya’ya çıktı.

Ölümünden kısa bir süre önce Demirel bir söyleşisinde “Bu fötr şapkayla 6 defa gittim, 7 kere geldim. Bugün bu yaşımda meydanlara çıksam Tayyip Erdoğan’ı yenerim” demişti.

Demirel bunu demişti ama son 19 yılda bunu becerebilecek kimse çıkmadı Erdoğan’ın karşısına.

Mart 2003’de on yaşında olan bir çocuk bugün 29 yaşındadır ve Erdoğan haberleriyle yatıp kalkıyor.

17-25 Aralık, 2013 ve 15 Temmuz 2016 en önemli iki hikaye.

Kılıçdaroğlu’nun deyimiyle “hileli” 16 Nisan referandumu en önemli dönemeç.

Sonrası bildik hikaye çünkü Erdoğan bu ülkede her şeye tek başına karar veren biri oldu.

2003 sonrasında ilk yıllardan farklı olarak Erdoğan artık rakipsiz ve hiç kimseden çekinmeden istediği her şeyi yapıyor.

Ülkenin geldiği nokta ortada.

Her alanda, her çevrede ve her düzeyde bir sorun ya da sorunlar yumağı yaşanmaktadır.

Kapsamlı tanımıyla herkesin moralini bozan ve sinirlendiren yolsuzluk en önemli sorun.

İnsanları korkutmak, sindirmek ve umutsuz kılarak teslim almak ikinci önemli sorun.

Amaç herkesi her şeye alıştırmak.

Herkesin her şeye alıştırıldığı toplumlarda umutsuzluk hızla yayılır. Umutsuzluğun egemen olduğu toplumlarda her şeyi çok daha kolay kabullenen bireyler mücadele etmekten vazgeçer ve giderek egoistleşir.

Yani “gemisini kurtaran kaptan” olmaya çalışır.

“Devletin malı deniz yemeyen keriz”ciler bu işten çok hoşlanır.

Müthiş bir denge.

Yiyenler ve tüketilenler.

Asalak olanlarla her şeyi görüp de sesini çıkarmayanlar.

Tek kelimeyle her anlamda tükenmişlik.

Yani yozlaşma.

Toplumsal, ahlaksal ve elbette dinsel.

Her şey buna yönelik çünkü böyle bir durum iktidarın işine yarar ve ömrünü uzatır.

Örneğin bir 19 yıl daha.

İlk 19 yıla alışanlar ikinci 19’a da alışır.

Neden olmasın.

19+19= 38 yıl, eşittir Demirel’in siyaset ömrü.

Bunu kim değiştirecek.

Konuşmanın ötesinde hiçbir şey yapmayan ya da yapamayan muhalefet mi?

Toplumu her şeye alıştırmanın ötesinde hiçbir işe yaramayan bazı muhaliflerin televizyon programları mı?

Topluma farklı şeyler söylemenin zamanı gelmiş ve geçiyor.

Erdoğan kendi deyimiyle iktidarını 2023, 2053 ve 2071’e dek sürdürmenin plan ve hesabını yapmakta ve ona göre de iç ve dış politikasını sürdürmektedir.

Erdoğan’ın her konuşmasında bu yönde işaretleri görebilirsiniz.

Ama görmek yetmez.

Abdüllatif Şener’in dediği gibi “Erdoğan sonucunu garanti edemeyeceği seçimi asla yapmayacaktır”.

Erdoğan ikinci bir İstanbul ve Ankara yenilgisine izin vermemek için gereken her şeyi yapacaktır.

Kesinlikle.

Bu da onun için hiç de zor değil çünkü devletin tek hakimi odur ve her şeye tek başına o karar veriyor.

İnsanların sağduyu ve vicdanları hariç.

Kanıt:

Tekrarlanan İstanbul seçiminde 800 bin oy farkı.

İkinci bir 19 yılın önüne geçmek için bunu ikiye katlamak gerek.

Olmaması için hiçbir neden yok.

İlk 19 yılın sonuna yaklaşırken herkesin içinde bulunduğu ve geldiği nokta ortada.

Avantacılar hariç herkes perişan.

Her an herkes “19 yıllık perişanlık yeter” demek için hazır olmalı.

Umutla, bilinçle ve kararlılıkla.

Ama birlikte.

Gerekçesi ve nedeni ne olursa olsun iktidarın 19 yılından çok çeken herkes yan yana omuz omuza mücadeleye devam etmelidir.

Herkes kendi konumunda ve kendi olanaklarıyla.

Benden söylemesi direnmek heyecan verici zevkli bir alışkanlıktır.