Bayram yazısı

Hüsnü Mahalli; İnsanlar artık birbirini ziyaret etmiyor bile. Ziyaret edince de kimse kimseyle konuşmuyor ve herkes cep telefonuyla uğraşıyor. Cezaevlerindekiler hariç kimse kimseye mektup yazmıyor.

Böyle bir ülkede ve coğrafyada bayramı kutlamak anlamsız ama inanç ve gelenek olduğu için onurlu, yurtsever ve barıştan yana herkesin bayramını kutlar sağlık, esenlik ve mutluluk dilerim.

Birkaç sözcükle kuru oluyor ama yapılacak bir şey yok.

Oysa ben herkesle yüz yüze olmak ve tokalaşmak isterdim.

Dostça, sevgiyle ve umutla.

Dijital çağda herkesin alışkanlıklarımızdan uzaklaştığı bir zamanda ancak bu kadarını yapabiliyoruz.

İnsanlar artık birbirini ziyaret etmiyor bile. Ziyaret edince de kimse kimseyle konuşmuyor ve herkes cep telefonuyla uğraşıyor.

Cezaevlerindekiler hariç kimse kimseye mektup yazmıyor.

Bayramlarda bile insanlar birbirini aramak yerine mesaj atmayı tercih ediyor.

Çok kuru, duygusuz ve klişe sözcüklerle.

Çok acı.

Cep telefonları ve internet bağlantıları toptan çökünce insanlar kesin kafayı üşütür. Dünyada hemen hemen herkesin bir ya da birden fazla sosyal medya hesabı var. Akıl almaz bir alışkanlıkla insanlar her gün ortalama 5-6 saatini cep telefonu alışkanlıklarına ayırıyor. Bazıları da 8-10 saat.

Sistem çöktüğünde ya da sosyal medya platformlarını kontrol eden emperyalist ülke ve güçler herhangi bir nedenden dolayı dükkanlarına kilit vurduğunda milyonlarca insanın gidebileceği yegane yer psikiyatr ya da psikologların muayenehaneleri olacaktır. Bir düşün sabah kalktığınızda ya da akşam yatmadan mesaj atamıyorsunuz, takip ettiğiniz hesaplardan haber alamıyorsunuz ya da WhatsApp grubundaki arkadaşlarınızın paylaştığı hummus ve şakşuka tariflerini göremiyorsunuz.

Kafayı üşütmek için yeterli bir neden.

Sosyal medyanın varlığıyla üşütmekten çok daha iyi.

Bir düşünün herkesin bir tek derdi var o da “paylaşımına ne kadar beğeni alacak”. Anlamsız paylaşımlarına bolca beğeni almayanlar bunalıma giriyor!

Sosyal medya platformlarının patronları çok akıllı biraz da kurnaz:

Herkesin herkesi beğenmesini ve böylece herkesin mutlu olmasını istemişler.

Oysa amaç beğenmek değil paylaşmaktır.

Yani takip ettiğiniz ya da haberleşme ağındaki arkadaşlarınızın paylaşımlarını beğenmek yerine paylaşmanız ya da katkı sağlayarak yorum yapmanız çok daha anlamlı.

Adı üzerinde “sosyal medya”!

Yani sosyalleşmek ve ortak toplumsal amaçlar için ortak bilinci yaratmak. 

Bu ise paylaşmakla olur.

Bayram mutluluğu gibi!

Paylaşıldıkça çoğalan sevinçler ve umutlar gibi.

Bilgi, bilinç ve vicdanla.

Başka türlüsü de olmaz.

Başka türlü bu iktidardan kurtulmak yok.

Çağdaş, özgür, demokratik ve herkesin barış içinde dostça yaşayacağı bir ülke kurmak için.

Bunu yalnız ve yalnız paylaşmakla başarabiliriz.

Benden size tavsiye; takip ettiğiniz insanların paylaşımlarını beğenmek yerine paylaşarak başkalarına ulaştırın. Herkes aynı şeyi yaparsa herkes her şeyi öğrenmiş olarak ortak bilinç yaratılmış olacak. Bunu başarmadan ne birey olarak bizler ne de toplum olarak hepimiz varmamız gereken yere varamayız.

Yani AKP’nin yarattığı kaostan kurtulamayız ve bu AKP’nin perişan ettiği ülkeyi “muasır medeniyet seviyesine” çıkaramayız.

Sosyal medya olsa da olmasa da bunu başarmak zorundayız.

Yoksa işimiz çok zor ve buna asla izin vermemeliyiz.

Ne pahasına olursa olsun.

İşte o zaman esas bayramların gerçek sevincini yaşarız.

Yaşayacağız.

Az kaldı.