Kazıkçı

Hüsnü Mahalli; Tek örnekle Katar’ın Emiri Temim Haziran 2013’de babasının yerine geçmiş, babası da 1995’de babasına darbe yaparak devirmiş o da 1972’de amca çocuğuna darbe yaparak kral olmuş.

Muhammed Bin Zayid 24 Kasım’da Ankara’ya geldi Cumhurbaşkanı Erdoğan da 14 Şubat’da Abu Dabi’ye gitti.

BAE’li ünlü sanatçı Hüseyin El-Cesmi Erdoğan’ın bu ziyareti nedeniyle kendi sosyal medya hesaplarından “Beraber yürüdük biz bu yollarda” şarkısını Türkçe paylaştı.

14 Şubat Sevgililer Günü’nde.

Yalakalık bulaşıcıdır.

Oysa bizim yandaş medyada olduğu gibi onların da medyasında karşılıklı çok güzel atışmalar olmuştu.

Neyse artık her şey geride kaldı ve iki ülke ilişkilerinde yeni bir sayfa açıldı. Cumhurbaşkanı Herzog’ın 9 Mart’daki ziyaretiyle İsrail’le de benzer bir sayfa açılacak ve birlikte “yeni ufuklara açılacağız”.

Oysa İsrail’le barıştığı için Yeni Şafak gazetesi Muhammed Bin Zayid’e “şerefsiz” demişti.

Neyse biz konumuza dönelim:

Kıskançlık ve kazık atma yarışı.

Arap medyasına bakılırsa Katar Emiri Temim, Erdoğan’ın yeni kankası Muhammed Bin Zayid’i kıskanıyormuş.

Anlamı: Ben Erdoğan’ı kimse ile paylaşmam.

Suudi Veliaht Muhammed Bin Selman da her ikisini kıskanıyormuş.

Kıskançlık Körfez coğrafyasında kral, emir ve şeyhlerin genetik karakteridir.

Hepsi ‘ABD en çok beni sevsin’ yarışında.

Hepsi “ABD’deki Yahudi lobilerinin gönlünü kazanmak için acayip para harcıyor”.

Hepsi de Trump’ın Yahudi kökenli damadı Jared Kushner’i çok seviyordu.

Tıpkı damat Berat Albayrak gibi.

Jared ise Netanyahu’nun kankasıydı.

Tıpkı Ukrayna Devlet Başkanı Zelinski ve Azerbaycan Cumhurbaşkanı Aliyev gibi.

Onlar da Erdoğan’ın kankası.

Hikaye magazinleşti ama bu kadarı da olsun.

Katar ve BAE’nin liderlerini kıskanan Suudi’lerin ‘yakışıklı’ Veliaht Prensi Muhammed Bin Selman şimdilik kendini ağırdan satıyor.

Belki de Sisi’den işaret bekliyordur.

Ya da ‘Büyük Patron’ Biden’dan.

Herkes parasına güveniyor.

Şimdiye kadar olduğu gibi AKP’nin sattığı ve satışa çıkaracağı kurumları kelepir fiyatına alma yarışındalar.

Ne kaldıysa!

Adamlar Türkiye’nin içinde bulunduğu durumu çok iyi biliyorlar.

Hepsi Osmanlı, Türk, Cumhuriyet ve demokrasi düşmanı.

Hepsi Kanlı Arap Baharı başlangıcında birlikte hareket etmiş ve bölge halklarına demokrasi ve özgürlük getireceklerini söylemişti.

Neyi, nasıl ve ne biçimde getirdikleri ortada.

Hepsi iki değil on yüzlü ve riyakar çünkü hiçbirinde demokrasinin d’si bile yok. Hepsi çağ dışı, ilkel, bağnaz ve despot anlayışlarla ülkelerini yönetiyorlar.

Hepsi de birbirini kıskanır ve birbirine kazık atmak için fırsat kollar.

Her yerde ve her düzeyde.

Türkiye bu yerlerden biri.

Önümüzdeki dönemde bu kavga daha da kızışacak.

Dostlar düşman, düşmanlar da dost olacak ama olanlar Türkiye’ye olacak.

ABD ise her zaman Türkiye’nin dost ve müttefiki ama gerektiğinde düşmanı.

Hani şu PYD/YPG konusunda olduğu gibi.

Avrupa ülkeleri de öyle.

Yandaş medyaya göre hepsi AKP’nin Türkiye’sini kıskanıyor ama AKP’nin gözü kulağı Körfez’in parasında pulunda.

Elbette başka hikayeler de var ama önce kral, emir ve şeyhlerin gönlünü kazanmak gerek.

Onlar da mızmız, çekilmez ve güvenilmez!

Türkiye’ye ne zaman ve nasıl kazık atacakları belli değil çünkü hepsi kazıkçı!

Yok diyenler az tarih okusun.

Adamlar her zaman birbirine kazık atmış.

Tek örnekle Katar’ın Emiri Temim Haziran 2013’de babasının yerine geçmiş, babası da 1995’de babasına darbe yaparak devirmiş o da 1972’de amca çocuğuna darbe yaparak kral olmuş.

Her şey İngiliz sonra da Amerikan istihbaratının duygu yoğunlukla ilgi ve alakası ile olmuş ve öyle de devam eder.

Bölgenin tümünde.