Daha fazla zulüm için haydi başkanlığa!

Mehveş Evin; Yeni anayasa uzlaşma komisyonu, Erdoğan’ın gölgesinde yine toplandı. Komisyona sadece altı ay süre tanınması bile neyin amaçlandığını gösteriyor.

Ülke emin adımlarla iç savaşa gidiyor. Çocuklar, kadınlar, gençler, işçiler, askerler, polisler her gün onar onar ölüyor.

Bu durumu eleştiren gazeteciler, akademisyenler, sanatçılar, aydınlar, avukatlar, memurlar fişleniyor, en hafifinden işinden oluyor, yargılanıyor, hapse atılıyor.

Yolsuzlukların üzeri kapatılıyor, adalet tek adamın vesayeti altında.

Katiller gövde gösterisi yapıyor, hedef gösteriyor. Cihatçı örgütlerle ilişkiler ayyuka çıkmış, her gün uluslararası basında Türkiye ile birlikte anılıyor.

4 milyonu bulduğu söylenen mültecilere, yeni milyonlar eklenecek. Ne yazar? AB’nin parasını sağalım, yeter!

Muhalefet pert. CHP, üç beş ismin çabaları dışında yok gibi. Atatürk portresi kriziyle boğuşuyorlar.

MHP deseniz, ‘Mr. No Baby’ aka Bahçeli ne yapsa AKP’ye yarıyor. El birliğiyle HDP’yi siyasetten ve Türkiyelileştirmekten uzaklaştırmak, marjinalleştirmek için çaba harcıyorlar.

Seçim öncesinde çiftçiye, işçiye, gençliğe verilen vaatler, elektrik, su, doğalgaz faturalarıyla; doların yükselişiyle ve her gün gelen zamlarla fazlasıyla geri alınıyor.

Başkanlık pompalaması tam gaz

İstikrar mı demiştiniz? İşte, alın size istikrar…

Sıfır sorun mu demiştiniz? Buyrun size sonsuz sorun!

Milli birlik ve irade mi demiştiniz? Sakın tercümesi ‘kardeşi kardeşe düşürme rejimi’ olmasın?

Hah, bir de Suriye’ye ‘resmen’ asker yollayalım, tam olsun! Ne de olsa ölecek, öldürecek çocuklar kendilerinin olmayacak.

Büyük Sultan’ın Saray neşriyatı, çareyi son bir gayretle başkanlığı pompalamakta buluyor.

Sabah gazetesi geçen gün ‘Halkın umudu başkanlık’ manşeti atmış. Nihayet bir anket şirketi, başkanlığa desteğin yüzde 56’ya çıktığını bulmuş.

İyi de bu manşet, başarısızlığın itirafı değil mi?

‘Halkın umudu başkanlık’sa, ülkenin 14 yıllık Erdoğan iktidarında yönetilemez hale geldiğini kabul etmişsiniz demektir.

Hayır zaten Sultan arzu ettiği gibi yönetiyor, kendi partisini dahi işlevsiz bıraktı. Başbakan kendi kendine sayıklıyor görünümünde, bakanların adını bilen bile yok.

Eh, CB de muhtarlarla, kaymakamlarla toplantı yapmaktan sıkıldı.

‘Türk tipi’ başkanlığı, feci gidişe bir çare olarak görüyorsanız, öncelikle cevaplamanız gereken neden, nasıl ve kimlerin sayesinde buraya gelindiği.

Dile kolay, tek parti dönemi hariç hiçbir siyasi parti bu kadar uzun yönetmedi!

Yeni anayasa çalışmalarını bitiren bizzat AKP

Başkanlığı yedirmek için sık kullanılan bir argüman, ‘Bize yeni anayasa lazım.’ İyi de AKP ve Erdoğan, her genel seçim öncesinde 12 Eylül anayasasından kurtulma vaadinde bulunmadı mı?

Ne çabuk unutuyorsunuz… İki yıl süren anayasa komisyonu çalışmalarını AKP, 19 Kasım 2013’te bizzat bitirmedi mi? Üç muhalefet partisinin itirazlarına rağmen… TBMM Başkanı Cemil Çiçek, “Komisyonun yeni bir anayasa yapacağına inanmıyorum” diye kestirip atmadı mı?

Ülkenin seçilmişlerinin -yani sadece AKP seçmeninin değil- ortaya koyduğu onca emek, zor yakalanan bir arada çalışma ve uzlaşma kültürü, Tayyip Erdoğan’ın ‘başkanlık’ hırsı yüzünden bir fiskeyle bertaraf edilmedi mi?

Halkın umudu başkanlıkmış, hangi halk

Yeni anayasa uzlaşma komisyonu, Erdoğan’ın gölgesinde yine toplandı. Komisyona sadece altı ay süre tanınması bile neyin amaçlandığını gösteriyor.

Zira Sultan, daha komisyon toplanmadan ‘sistem değişikliği’ kararının milletvekillerince değil, millet tarafından alınmasını arzu ettiğini beyan etti.

Ancak ‘Darbe anayasasını değiştireceğiz’ uyutmasıyla başkanlığı referanduma götürebilmesi için 330 milletvekilinin oyu gerekiyor. Bu koşullarda, elindeki tüm araçları (medya, yargı, emniyet, örtülü-örtüsüz ödenek, AKP’nin sivil toplum örgütleri) sonuna kadar kullanacak, kullanıyor da.

Halkın umudu başkanlıkmış… Belki Erdoğan’a koşulsuz biat edenler için öyledir, ancak halkın yarısından fazlası böyle düşünmüyor.

Etrafınıza şöyle bir bakın… Daha fazla savaş, zulüm, haksızlık, ayrımcılık, adaletsizlik, cezasızlık, emek sömürüsü mü istiyorsunuz?

Ülke tek adamın kararlarına kalsın istiyorsunuz?

O zaman haydi, durmayın. Koşun başkanlığa!