Polis devleti neye benzer?

Tarih: 17.10.2013

Mehveş Evin; Rusya’da, insanlar ne ifade, ne de sokakta toplanma özgürlüğüne sahip. Eşcinseller büyük baskı altında...

Dünyada kişi başına en çok polisin düştüğü Rusya’da, insanlar ne ifade, ne de sokakta toplanma özgürlüğüne sahip. Eşcinseller büyük baskı altında...

Chelyabinsk, Rusya’nın ağır sanayi şehirlerinden biri. Kent, baharda bile kömür kokuyor. Mayak nükleer atık tesisi ise sularını, topraklarını zehirlemeye devam ediyor. Çernobil ve Fukuşima’dan sonra dünyanın en büyük üçüncü nükleer kaza alanı.

Geceleri gidecek yer kısıtlı ve pahalı olduğundan, Sovyet döneminden kalan apartmanların arasında mekik dokuyan gençler görürsünüz.

Kısacası kimse normal şartlarda “Chelyabinsk’i bir göreyim” diye gitmez. Bendeniz, nisanda Greenpeace’in nükleer tehlikenin boyutlarına dikkat çekmek için düzenlediği bir geziye katılıp Chelyabinsk’te beş gün geçirdim.

Nükleer tesislerin bir yaşam alanını nasıl mezara çevirdiğine şahit olmak dışında, beni en çok etkileyen şu oldu: 

Ruslar’ın toplanma ve gösteri özgürlüğü o kadar acıklı bir durumdaydı ki kendi halimize şükrettim. (Bu, Gezi’den önceydi.)

Bir kişi eylem yapabilir

Ve korktum... Korktum, çünkü ulus devletler “güvenlik” adı altında birtakım baskı yöntemlerini birbirinden kopyalamaya bayılır.

Mayak tesisi yakınlarında, radyasyondan birinci derecede etkilenen köylülerin “toplantı”sına şahit oldum. Daha doğrusu, köyün tek salonunun, yerel makamlarca köylülere açılmamasına. Saatler süren didişmelerin neticesinde o salon açıldı.

Ertesi gün Greenpeace’in bir gönüllüsü, köylülerden toplanan imzaları (hastane ve tesisten nükleer atığın nehre bırakılmamasını istiyen bir dilekçe) yerel makama teslim etti. Çünkü Putin Rusya’sında yasalar, barışçıl eylem için bir kişiden fazlasına izin vermiyor.

Kağıt üzerinde yerel makamlardan “izin almak” gerekiyor ama bu izin de bir türlü verilmiyor. Astronomik para cezalarıyla insanların sokakta protesto etmesi iyice zorlaştırılıyor. Yoksa hapis...

Polis devleti olmak

Bunu anlatmamın bir sebebi, Greenpeace eylemcilerinin 1 ay önce Kuzey Buz Denizi’nde tutuklanması. Rusya yasaları öyle bir hale getirildi ki kimsecikler kıpırdayamıyor bile.

Son kanun teklifiyle “Küçüklere eşcinsellik propagandası” olarak nitelediği her şeyi yasakladı. Eşcinsellik, neredeyse pedofiliyle eşanlamlı tutuluyor. Anayasa’ya göre ayrımcılık yok, ama bu tür torba kanunlarla eşcinseller “dış mihrak” gibi suçlamalara bile maruz kalıyor.

İkinci sebebi, bir polis devletinde yaşamanın ne olduğunu anlayabilmek... Bloomberg’in 52 ülkede yaptığı araştırmasına göre Rusya, kişi başına en çok polisin düştüğü 1 numaralı ülke.

En çok polisin olduğu iki numaralı ülke bilin bakalım hangisi? Türkiye!..

Asker ve polis... İkisi de silahlı, ikisi de üniformalı, ikisi de halkta saygıdan çok korku uyandırıyor. Birinin üstünlüğü, bir ülkede insan haklarından ifade özgürlüğüne, her tür bireysel hakkın çiğnenmesi anlamına geliyor.

Böyle bir ülkede kim yaşamak ister?

BAYRAM FiLMi: ‘A.C.A.B.’

* İtalya, dünyada “kişi başına en çok polisin düştüğü” üçüncü ülke. Yönetmen Stefano Sollima’nın 2012 tarihli “A.C.A.B” filmi de İtalya’daki çevik kuvvet polisini konu alıyor.

* Film, özellikle taraftar ve ultra faşist gruplarla karşılaşan çevik kuvvet polislerin yaşantılarına ve ruh hallerine odaklanıyor. Kaskları pek basit, gaz yerine cop sallıyorlar.

* Ancak ultra faşistleri sık sık döven çevikler, görev sınırlarını çoğu kez aşıp sık sık “orantısız şiddet”e başvuruyor. Oysa kendileri de en az onlar kadar faşist.

* Hollywood’un “kahraman, dürüst” polislerinin aksine “Polis, dünyanın her yerinde aynı” dedirten film, erkeklerin hiyerarşideki “kardeşlik” anlayışına da dikkat çekiyor: Karısının ağzını kıran arkadaşları bile “bizden” diyerek kollanıyor.

* IMDB’den düşük puan almış. Fakat hikaye ve karakterler, meraklılarına ilginç gelecektir.

Mehveş Evin - Milliyet

ÜYE YORUMLARI

Yorum Yap

Facebook Yorumları