Strateji Planı-Kıvılcımlı

Kıvılcımlı Külliyatından

Parti’nin içine projektör tuttuğu 2 kitaptan sonra, sıra Parti’nin bundan sonra yürüteceği strateji ve uygulayacağı taktikleri önermeye gelmiştir. Öncelikle kısa sayılabilecek bir kitapçıkla strateji konusu (o zamanki kullandığı isimle Sevkülceyş Bahsi) özetçe formül olarak ortaya konur.
Kitabın içeriğini incelemeye geçmeden önce, bu kitaplarla birlikte Kıvılcımlı’nın bütün arşivini saklayan, koruyan, tasnif eden ve bizlere ulaşması için büyük çaba sarfeden Fuat Fegan’ın bu kitapçıkla ilgili sunuşunu olduğu gibi yazımıza aktaralım:
“SUNUŞ
“YOL’un ilk dört kitabından sonra gelen beşinci kitap, çeşitli ana bölümlere ayrılmış çok uzun bir incelemedir. Bunun tümünü bir tek kitapta vermek pratik olmayacağından, dört ana bölüm aşağıdaki gibi ayrı ayrı kitaplar halinde sunulmaktadır.
“5a- Strateji Konusu
“5b- Düşman: Burjuvazi
“5c- Müttefik Köylü
“5d- Yedek Güç Milliyet (Doğu)
“5e- Legaliteyi Kullanma
“YOL’un 4. kitabı olan ‘Parti ve Fraksiyon’un elyazması 180. sayfada son bulduğu halde, 5. kitapla ilgili eldeki metin 183. sayfadan başlamaktadır. Demek aradaki bir yaprak kayıptır. Diğer kitapların elyazmalarından anlaşıldığına göre, bu ilk yapraklarda sadece söz konusu kitabın adı bulunmaktadır. Dolayısıyla, 5. kitapla ilgili kayıp yaprağın ana metinde bir boşluk yaratmaması gerekir. Metinlerin kendileri de bu durumu doğrulamaktadır.
“Ana metinde boşluk yaratmamasına rağmen, başka herhangi bir yerde de bu kitabın adının ne olduğunu belirten kesin bir kayda rastlanmamış olduğundan, YOL’un bu kadar önemli bir bölümünün adı bizler için şimdilik meçhul kalmaktadır.
“Bu bakımdan, konuyu en genel planda yansıtacağını düşündüğümüz ‘Strateji Konusu’ adını bu kitaba uygun gördük. İleride daha sağlıklı bir veri elde edilirse, gerekli düzeltme yapılabilir.
“Strateji Konusu” kitabının ilk sayfalarından bazı pasajları Dr. H. Kıvılcımlı vaktiyle ‘Devrim Zorlaması - Demokratik Zortlama’ kitabında kullanmıştı (s. 55-58, 1970 baskısı)
“Teknik bakımdan, bu kitabın da hazırlanışında, YOL’un diğer kitaplarındaki esaslar aynen geçerlidir.
“Ağustos 1980 Fuat Fegan”

Kıvılcımlı’nın kendisi de Strateji Konusu’na girerken amacını şöylece özetleyerek başlar:
“Buraya kadar hep yıkıcılıkla kaldım. Fakat, yıktıklarımız içinde yeni yapıya elverişli olan taş ve harçlara da kısmen işaret ettim. Şimdi, geçmişin tecrübelerinden ders ve yön alarak, elverişli malzeme ile yeni koşullara göre yeni bir binayı deneyeyim.”(Kitap, s. 11)
Kitabın bölümlerine gelince: Başlıca iki bölümde işler Strateji Konusu: Strateji Planı ve Devrim. Daha sonraları Devrim Nedir? Halk Savaşının Planları ve Devrim Zorlaması Demokratik Zortlama kitaplarında ayrıntıyla inceleyip geliştirdiği ve zenginleştirdiği Strateji Planı ve Devrimde sınıfların mevzilenmesi ve iktidara yürünmesi konularına burada çok özetçe değinilir.
Strateji Planı bahsinde öncelikle Devrim Konağı başlığıyla Türkiye Komünist Partisi’nin önüne çıkan konak; Türkiye halkını kurtuluşa götürmek, Proletarya iktidarını kurmak için burjuva iktidarını devirmek, Sovyet iktidarına ulaşmaktır. Bununla beraber, her partinin kendi ülkesinde başaracağı devrim, dünya devriminin başarılmasına katkıda bulunacaktır. Parti stratejisini kurarken bunu da göz önüne almalıdır.
Strateji Planı bölümünün ikinci konusu Devrim Güçleri diye başlar ve Öz güç olan İşçi Sınıfı’nı tartışmayı daha ileriye bırakarak, Yedek güçler üzerinde durur. Yedek Güçler’i de a) Başlıca yedek güçler, b) Olası yedek güçler olarak belirler.
Başlıca yedek güçler: ” a) Batı vilayetlerinde başlıca yedek güç - Fakir köylülük; b) Doğu vilayetlerindeki yedek güç- Köylülük…” (Kitap, s. 15) tir.
Olası Yedek Güçler: “a) Proletarya Diktatörlüğü; b) Öteki ve özellikle komşu (Balkan) kapitalist ülkelerinin işçi sınıfları (Bulgar, Yunan ve ilh. proletaryaları gibi); c) Genellikle sömürge ve özellikle komşu sömürge ve yarı-sömürge ülkelerin devrimci (Milli veya işçi) hareketleri (Suriye, Irak, Makedonya ve ilh. gibi)… (Kitap, s. 15)
Bu güçlerin birbiri ile ilişkileri ve hedefleri de şöyle netleştirilir:
“Genel ana kural olarak öz ve ihtiyat güçlerin durumu şudur: İşçi + Köylü ittifakı.. Fakat bu formülün somut anlamı ve içi ikiye ayrılır: 1- Batıda: İşçi + Fakir Köylü İttifakı; 2- Doğuda: İşçi + Bütün Köylülük ile Türk Burjuvazisi ve arazi sahiplerine hücum: “İşçi Sınıfı ile Köylülerin Demokratik Diktatörlüğü”… (Kitap, s. 16)
Strateji planı yapıp ittifaklarını belirlemiş olan İşçi sınıfı ve onun öncüsü olan Parti, başlıca hedefini belirlemek ve güçlerini o hedefe yöneltmek ve darbesini indirmek durumundadır artık. Darbenin ana hedefi, Düşman: Burjuvazi+ Büyük Emlak Sahipleridir. “Bu düşmana karşı strateji özellikleri şöyle tespit edilebilir: 1- Batıda: İşçi + Fakir Köylü elbirliği ile: a) Orta Köylüyü tarafsızlaştır, Küçükburjuva ideolojisini tecrid et; b) Burjuvazinin direncini kır.. 2- Doğuda: İşçi + Köylü elbirliği ile: a) Küçük ve Orta Burjuvaziyi tecrid et; b) Türk Burjuvazisinin + Büyük Soyluların direncini kır...(Kitap, s. 17)
Devrimlerin oluşumunu etkileyen önemli faktörler arasında kriz durumu ve savaşlar da gelir. Birinci Evren Savaşı’ndan sonra dünyanın altıda birinin, İkinci Savaş’tan sonra üçte birinin devrimlerle kızıla boyanmasının izahı budur.
Strateji Planı buraya kadar ana hatlarıyla şemalaştırıldıktan sonra artık daha özel konulara girme sırası gelmiştir. Bundan sonraki başlık Devrim konusudur. Bu konuda netçe şunlar söylenir:
“Biz Devrim kanunlarını bulmaya değil, bilmeye mecburuz.. Fakat her şey bu kadar değil. Kanunları ne kadar bilirsek, onların bir ülkedeki gelişiminin özelliklerini de o kadar sezmeye, derlemeye ve etraflıca düşünüp incelemeye mecburuz. Devrimin yobazı değil, savaşçısı olmak, anahatları iki kere ikinin sonucu dört ettiği kadar bilinen iktidar mevkiinin, - çünkü Leninizm’de her devrimin en önemli davası iktidar mevkii davasıdır - Sovyetler ve Proletarya Diktatörlüğü meselesinin, her ülkenin özelliği içinde gerçekleşme ayrıntısını kavramakla mümkündür.” (Kitap, s. 19)
Bu satırlardan sonra Devrim konusu, 1) Genellikle Devrim, 2) Özellikle Devrim başlıklarıyla incelenmeye devam edilir.
Genellikle Devrim başlığında Burjuva Devrimleri’nin tarihçesine ve yapılış yöntemlerine değinilir, tarih sırasını içeren bir tablo verilir. Bu devrimleri hazırlayan ekonomik ve sosyal sebepler gözden geçirilir. Devrimlerin kendi diyalektik gelişimleri ile birlikte uluslararası karakteri de göze batırılır bu bölümde. Alıntıyla tamamlayalım:
“Bugün neredeyiz? Dördüncü yılını dolduran ve bütün kapitalist dünyası, geçen Dünya Savaşından hiç olmazsa yüz kere daha güçle ve şiddetle kökünden sallayan Krizde.. Bu kriz geçecek mi? Eğer üst katların da alt ekonomik bünyeye aynı derecede etkili olduğunu kabul edersek, özellikle iki seneden beri bütün Emperyalist dünyayı kasıp kavuran Gümrük savaşının ve dar şovenizm meydan savaşının, ekonomik krizi tasfiye etmek şöyle dursun, günden güne beterleştireceği sonucuna varmamak mümkün değildir. Bununla beraber, biz fazla iyimser = kötümser, çünkü burjuvazi için kötümser olmak, işçi sınıfı için iyimser olmaktır. (Kitap, s. 33)
Özellikle (Türkiye’de) Devrim bölümüne geldik. Yine öncelikle bir durum tespiti yapılır:
“Türkiye’de siyasi ve sosyal dengeyi havaya uçuracak olan çelişkiler ne aşamadadır? Bunu tayin edebilirsek, o zaman, Türkiye devriminin devrimler tarihinde hangi sayfaya yazılacağı hakkında yaklaşık bir fikir edinilebilir. Türkiye’de kazanı patlatacak olan çelişkileri iki kategoride etraflıca düşünüp ele almak doğru olur: 1- Dış çelişkiler; 2- İç çelişkiler.” (Kitap, s. 35-36)
Bu iç ve dış çelişkiler devam eden sayfalar boyunca ayrıntıyla incelenir. Balkanlardaki gelişmelere bakılır, dönem Sovyetler Birliği’nin benzer dönemleriyle karşılaştırılır. Ve kitap şu cümlelerle bağlanır:
“Yaklaşan devrim krizinde, Türkiye, en büyük sosyal altüstlüğe hassas ve adaydır. Türkiye’nin bugünkü durumu, bir yangınla bir barut fıçısı arasında bulunuyor.” (Kitap, s. 47)
Türkiye hâlâ o sosyal altüstlükler ortamında değil mi?