4+4+4, yeni anayasanın yapılamayacağını gösterdi

AKP’nin, eğitim sistemiyle ilgili yasa tasarısını TBMM’de kanırta, kanırta çıkarması, anayasa tartışmalarında da olacaklarında işareti oldu...

AKP’nin, eğitim sistemiyle ilgili yasa tasarısını TBMM’de kanırta, kanırta çıkarması,  anayasa tartışmalarında da olacaklarında işareti oldu.

AKP’nin, yasama organını işletmede ve yürütme görevlerini yaparken “güç bende, ben istediğimi yaparım, demokrasi bana lazım olduğu kadar ve benim istediğim gibi demokrasi ” olarak özetlenebilecek otoriter bir siyaset izliyor.

Yeni yasama yılında iki kritik konudaki tutumunu hatırlayalım.

Bundan önce CHP’nin Tandoğan Meydanında Meclis grubu toplantısı yapmasına mani olmaya çalışmasını  ve  BDP’nin grup toplantılarını bir süre önce  bir  kez Diyarbakır’da yaptığını hatırlamakta yarar var.

AKP, seçilmiş dokuz milletvekilinin TBMM’de görevlerini yapmalarını yargı marifetiyle engelledi.

Özgürlükçü ve demokratik bir anlayıştan uzak bir siyasetle Meclis’te temsil sorununun daha da derinleşmesine önayak oldu.

Yeni anayasa için geniş toplumsal kesimlerin ile CHP ve BDP’nin talep ettiği yol temizliğini yapmaya yanaşmadı.

 Bu konuları müzakere etmek, tartışmak yerine Meclis’teki sayısal çoğunluğuyla davrandı.

Yasa değişikliği önerilerini, yeni anayasa hazırlığını bahane ederek geri çevirdi. Yukarıda sözünü ettiğim her iki konunda belirleyici rol sahip “Terörle Mücadele Kanunu ve Özel Yetkili Ağır Ceza Mahkemeleri Kanunlarında değişiklik yapılması önerilerini yeni anayasa hazırlığından sonraya bırakılması gerektiği bahanesiyle karşı çıktı.     

AKP’nin seçim beyannamesinde dahi olmayan,  eğitim konusu alelacele gündeme getirdi.

Şimdi bir rejim için en temel konulardan biri olan eğitim sistemini, tek başına kendi bildiği ve istediği gibi değiştiriyor.

Eğitim konusunda otorite sayılacak akademisyenlerin ve sivil toplum örgütlerinin eleştirilerini dikkate almıyor.

Sendikaların itirazlarına sokakta gazla, copla, polis şiddetiyle, eğitim temel direklerinden olan öğretmeleri yerlerde sürükleyerek karşılık veriyor.

Yasa taslağının tartışılmasına fırsat vermedi.

Yeni anayasa ihtiyacının temel konularında olan Kürtlerin anadilde eğitim, Alevilerin din eğitiminin zorunlu olmaması ve cumhuriyetçilerin laiklik konularındaki  taleplerini dikkate almadan düzenleme yapılıyor.

Yani AKP, demokratik, katılımcı yeni anayasa yapmak için ihtiyaç olan demokratik değişiklikleri yapmaya yanaşmıyor ama kendi önünü temizlemekte bir an bile geri durmuyor. 

Demokratik, özgürlükçü ve katılımcı yeni anayasa yapma arzusuna zerrece sahip olan bir siyasal anlayış,  eğitim sisteminde bu derece kapsamlı değişiklik yapmayı birkaç ay sonra ne olacağı belli olacak bir yeni anayasa  tartışmalarından  sonraya bırakır.

Böylesine bir tutum en fazla yapılmak istenen değişikliğin bir yıl ertelenmesini getirebilir.

Anlaşılan AKP’nin acelesi var

Bu aceleciliğinin nedeni ise ancak yeni anayasa yapma konusundaki isteksizliği, güvensizliği olabilir.

Her ne nedenle olursa olsun, AKP’nin 4+4+4 yasasında izlediği siyaset, yeni anayasa konusunda nasıl bir siyaset izleyeceğini bir kez daha görüldü.

Bu kafa ile bu siyaset tarzıyla ve anlayışıyla yeni anayasa değil ancak imparatorluk manifestosu hazırlar. 

Bu ülkenin demokratlarına ve muhaliflerine düşen görevde bunu engellemektir. “Yeni otoriter bir sistem” kurulmaya çalışıldığını topluma anlatmaktır.

Hakan Tahmaz