Tarih:
16.11.2012
Açlık Grevi
Hakan Tahmaz yazdı, ''Diyarbakır evlatları için kan ağlıyor. İstanbul, Ankara, İzmir duymuyor, görmüyor...''
Önce bir konuya açıklık getirelim.Açlık grevi cezaevlerinde hak elde etmede meşru bir mücadele yöntemdir.
Bu yönteme hangi koşullarda başvurulacağı ise ayrı bir tartışma konusudur.
Açlık grevlerine can veren yapıldığı koşullar ve talepleridir.
Bir eylem biçimi olarak ölüm oruçları ise bambaşka konudur. Dönüşü olmayan bir eylemdir. Bir anlamda intihar eylemidir. Hiç bir zaman tasvip edilemez.
Cezaevleri dışında yapılacak açlık grevleri ise tartışmalı bir konudur.
Ama evladı gözü önünde ölüme gidenin eylemini tartışma konusu yapmakta pek mantıklı bir davranış olamaz.
Ancak insana kimliğinde bağımsız değer veren, açlık grevleriyle ilişkisini grevin talepleri ve koşullarına göre kurar.
Açlık grevleriyle ilgili her kesin ilk sözü “açlık grevlerini tasvip etmediği, sorunun diyalog yöntemiyle çözülmesi” oluyor.
İnsana ilk bakışta bu cümlede bir sorun yokmuş gibi geliyor. Ama gerçek tam böyle değil.
Birincisi açlık grevi yerine önerilen yöntem belli olmadığı koşullarda, insanlara en doğal ve insanı hakları için hükümetin iradesine teslim olun çağrısı yapmak vicdanı bir davranış değil.
İkincisi, sözü edilen diyalog ve müzakere kanallarının gerçek anlamda açık olduğunu söylemek zor.
Başbakan bütün kapıları kapattı. Diyalog ve müzakere zeminlerini dinamitliyor. “Ne yaparlarsa yapsınlar” gibi laflar ediyor.
Hükümetle diyalog ve müzakere ile sorun çözmenin ihtimali yok. Meclis AKP’nin istediği gibi işliyor.
Bu koşullarda esas yapılması gereken, hükümete sorunu çözme baskısıdır.
Bu koşullarda esas yapılması gereken, hükümete sorunu çözme baskısıdır.
Bunun yerine tutuklulara çağrıyı tercih etmek, kolay yolu tercih etmekle kalmıyor, hak gaspının devamına destek vermek sonucu doğurmaktadır.
Açlık grevlerinde insanlarını ölümüne yol açabilecek bir eylem biçimi olması nedeniyle karşı çıkılması anlaşılabilir.
Ama sadece bununla yetinmek vicdani bir davranış değildir.
Ölümleri durdurmayı bedenlerini ölüme yatanlardan istemek insani de değil.
Diyarbakır evlatları için kan ağlıyor, her akşam saat: 19.00’da “hayatlar kararmasın” diyerek ışık söndürüyor, İstanbul, Ankara, İzmir duymuyor, görmüyor.
Evlatlarının yasını tutmak istemeyenlerin yapacak bir şeyleri olması gerek.
Hakan Tahmaz
ÜYE YORUMLARI
Yorum YapFacebook Yorumları
