İsimsiz, Noktasız

Memleketimin dağlarından baharla birlikte kan kokusu yükseliyor...

Görüşmecim yeşil soğan göndermiş...

Karanfil kokuyor cigaram...

Dağlarına bahar gelmiş memleketimin...

Artık bu dizeler yok...

Memleketimin dağlarından baharla birlikte kan kokusu yükseliyor...

Bu memleket yine kanıyla suluyor dağlarını...

Çiçekler kırmızı açıyor...

Bu coğrafyada çocuklar kan soluyor...

Oyuncakları boş kovanlar el bombaları...

Mahallelerinden iki cenaze kalkıyor...

Genelde birisi vuran diğeri vurulan... 

Ve onlar her seferinde iki kez ölüyorlar...

Gülmek haram onlar için gülen sürekli başkası... 

Bir tarafta sınırlarını korumakla yükümlü legal ordu...

diğer tarafta kandırılmış gençler...

Hemen ortalarında çıban başı... 

Her iki taraf için hem müttefik hem düşman... 

Halepçe de o var Irakta o var sonra sırasıyla... 

Afganistan da Libya da Mısır da Vietnam da sudan da... 

kısacası dünyanın her yerinde halkların düşmanı... 

dünya barışının tek tehdidi...

İlk zamanlar terörle beslendi bölemedi sonra dine sarıldı... 

milletin başına yıllar önce olduğu gibi sarıklıları sardı... 

Bu millet birbiriyle savaşırdı ama dini ile asla...

İşte başardı Allah la aldattı...