Dua eder gibi!

Mustafa Mutlu; İsyanım geride bıraktığımız 2015’e değil; 2015’i 'kâbus'a çevirenlere: Umarım hepinizin hakkından 2016 gelir!

Ben her yılın son günü, sadece özlemlerimi yazarım!
Açın bakın arşive; hiç şaşmaz...
Dua eder gibi sıralarım özlediklerimi, istediklerimi...
***
Hâkim isterim; emir almayacak!
Polis isterim; masuma gaz sıkmayacak...
***
Vali isterim; kul olmayacak...
Veli isterim; kapı gibi duracak!
***
Vekil isterim; aslına çakmayacak...
“Asıl” isterim; yan gelip
yatmayacak!
***
Patron isterim; güce tapmayacak...
İşçi isterim, tuttu mu koparacak!
***
Memur isterim; “işini bilmeyecek...”
Amir isterim; köpeklik
etmeyecek!
***
Asker isterim, “önce vatan” diyecek...
Komutan isterim; askeriyle ölecek!
***
Mühendis isterim, hesaptan
şaşmayacak...
Mimar isterim; yamuğa kaçmayacak!
***
Doktor isterim; paraya bakmayacak...
Devlet isterim; sağlığı
satmayacak!
***
Kadın isterim; asla ezilmeyecek...
Erkek isterim; ölse de
ezmeyecek!
***
Çocuk isterim; koşacak,
oynayacak...
Gençlik isterim; “Ata”sını
duyacak!
***
Halk isterim; kölelikten çıkacak...
Hak isterim; haksızlığa vuracak!
***
Saray isterim; padişahı
kovulmuş...
Atatürk isterim; hilafeti savurmuş!
***
Dünya isterim: tüm renkler yan yana...
Dinli-dinsiz, donlu-donsuz yön yöne...
***
Dünya isterim; paranın gömüldüğü...
Çocukların hep ama hep güldüğü!
***
Dünya isterim; kardeşçe yaşanılan...
Güce değil, dayanışmaya tapılan!
***
İşte; dostlar...
Ben yıllardır her 31 Aralık’ta “dua eder” gibi sıralarım
dileklerimi!
Özlemlerimi yazar dururum; belki içlerinden biri duyar da gelir diye!
Ancak; ne fayda:
Her yıl; bir öncekini aratır durur!
Yine de umuttur fukaranın ekmeği...
Ben özlerim; özlediklerimin de yolunu gözlerim.
Gelirlerse şen olur dünya...
Gelmezlerse...
Günahları boynuna!
AH, AH!
Eskiden ne kadar özeldi yılbaşı geceleri...
Günler öncesinden kestane derdine düşerdik!
Çünkü sobalarımız vardı ve kestanesiz yılbaşı, şekersiz tatlıya benzerdi!
Sonra... Kuruyemişçilerin önünde uzun kuyruklar oluştururduk...
Zaten o yıllarda milletçe en büyük hobimiz kuyruğa girmekti.
Kuyruklarda tanışıp evlenen nice vatan evladı vardır bu topraklarda!
Sonra... Elbette; tombala...
Ne enayiymişiz de haberimiz yokmuş; 25 kuruş için ne savaşlar vermişiz meğer!
Ama en güzeli... 1980’i, 1981’e bağlayan yılbaşı gecesiydi!
TRT, dansöz yasağını kaldırmış ve Nesrin Topkapı’yı, 1981’in ilk gününün, ilk dakikalarında ekrana getirmişti.
Bütün ülkede hayat durmuştu adeta!
Bir kadın göbek atıyordu ve biz 40 küsur milyon insan o göbeği dikizliyorduk!
Nefret ettiğim 12 Eylül yönetimi, halka dansöz hediye etmişti!
Çaktırmıyorlardı ama kadınların tamamına yakını, fena halde kıskanmıştı “Nesrin”i...
Şimdi... Her yer dansöz! Kıvıran kıvırana ama aldıran yok...
Hatta kadınlar bile kıskanmıyor artık kocalarını!
Ah be Nesrin; o, nasıl yılbaşıydı öyle!
***
Neyse... İnanarak söyleyemesem de hepinize mutlu, huzurlu, sağlıklı, barış içinde nice yıllar diliyorum!
YILIN SORUSU
Geçen 31 Aralık gecesi, yeni yıla girerken sadece bir dileğim olmuştu... İyi tanıdığınız birisi için “Gitsin artık” demiştim; gitmedi... O bu ülkede, o koltukta oturduğu sürece, ben her yıl aynı dileği yineleyeceğim! Sorum size:
Kimi kast ettiğimi tahmin ettiyseniz; siz de bu dileği benimle paylaşır mısınız?
Ulaşamadığı ciğere ‘mundar’ diyen AKP’li!
AKP Genel Başkan Yardımcısı Ayhan Sefer Üstün, ODTÜ’de mescit tartışmaları üzerine açıklamalarda bulunmuş... YÖK’e seslenerek, “ODTÜ’nün kontenjanlarını arttırın ki Anadolu evlatları da bu üniversiteye girebilsinler” demiş...
Çünkü beyefendiye göre ODTÜ’ye girenlerin hepsi elit, tuzu kuru, kaymak tabakanın çocuklarıymış...
En azından internete girip araştırsaydın; bu çocukların yarısına yakının memur, diğer yarısının da işçi ve köylü çocuğu olduğunu görürdün!
***
Avucunuzu yalayın beyefendi:
ODTÜ’nün kontenjanı değil ikiye, ona bile katlansa, sizin çocuklar yine kapısından içeri giremez...
Çünkü bu okula ancak Türkiye’nin en zeki ve başarılı öğrencileri girer!
Sizin imam hatiplerden çıkanlar girseler, girseler Remzi Amca bursuyla ABD’deki paralı üniversitelere girerler!
Size de tavsiyem; sakın bu ODTÜ’lülerle aşık atmaya kalkmayın:
Kosinüsünüzü alıp hipotenüsünüzü elinize verirler ki; ne yapacağınızı şaşırıp kalırsınız!
156+203!
Abdullah Gül ve ailesini yaza yaza... Üçüncü yıla girdik...
2014’ün sonunda başladık...
2015’in tamamında yazdık...
Şimdi 2016’ya giriyoruz!
Onlar Huber’i işgal ettiler; yediler içtiler; “Ödedik” dediler;
ödediler veya ödemediler; ben hep yazdım!
Yeni villaya geçtiler, “Onun parasını nereden buldunuz” diye yazdım!
Ölen Suudi Kralı’nın hediye ettiği elmasları yazdım!
Demiştim; inanmamıştı:
Benim burcum, “keçi” burcu!
2014, 2015, 2016 fark etmez...
Ömrüm yettiğince bu işin peşindeyim!
***
Abdullah Bey...
Bu gece yılbaşı...
Ben tıpkı geçen yıl olduğu gibi size yine “iyi yıllar”
dilemiyorum!
YILIN İSYANI!
İsyanım geride bıraktığımız 2015’e değil; 2015’i “kâbus”a çevirenlere: Umarım hepinizin hakkından 2016 gelir!