NASA'nın Webb'i, Yaratılış Sütunlarının Yıldız Dolu Portresini çekti

NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu, yoğun gaz ve toz bulutları içinde yeni yıldızların oluştuğu, ikonik Yaratılış Sütunları olan yemyeşil, son derece ayrıntılı bir manzara yakaladı.

Yaratılış Sütunları, NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu'nun yakın kızılötesi ışık görünümünde bir renk kaleydoskopunda yola çıkıyor. Sütunlar, çöl manzarasından yükselen kemerler ve kuleler gibi görünüyor, ancak yarı saydam gaz ve tozla dolu ve sürekli değişiyor. Bu, genç yıldızların oluştuğu veya oluşmaya devam ederken tozlu kozalarından zar zor çıktığı bir bölgedir.

NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu, yoğun gaz ve toz bulutları içinde yeni yıldızların oluştuğu, ikonik Yaratılış Sütunları olan yemyeşil, son derece ayrıntılı bir manzara yakaladı. Üç boyutlu sütunlar, görkemli kaya oluşumlarına benziyor, ancak çok daha geçirgen. Bu sütunlar, yakın kızılötesi ışıkta bazen yarı saydam görünen soğuk yıldızlararası gaz ve tozdan oluşur.

Webb'in, ilk olarak 1995 yılında NASA'nın Hubble Uzay Teleskobu tarafından görüntülendiğinde ünlenen Yaratılış Sütunları'na ilişkin yeni görüşü, gaz miktarlarıyla birlikte yeni oluşan yıldızların çok daha kesin sayılarını belirleyerek araştırmacıların yıldız oluşum modellerini yenilemelerine yardımcı olacak. ve bölgedeki toz. Zamanla, yıldızların nasıl oluştuğunu ve milyonlarca yıl boyunca bu tozlu bulutlardan nasıl çıktığını daha net bir şekilde anlamaya başlayacaklar.

Webb'in Yakın Kızılötesi Kamerasından (NIRCam) alınan bu görüntüde yeni oluşan yıldızlar sahne hırsızlarıdır. Bunlar, tipik olarak kırınım sivri uçlarına sahip olan ve tozlu sütunlardan birinin dışında uzanan parlak kırmızı kürelerdir. Gaz ve toz sütunları içinde yeterli kütleye sahip düğümler oluştuğunda, kendi yerçekimi altında çökmeye, yavaş yavaş ısınmaya ve sonunda yeni yıldızlar oluşturmaya başlarlar.

Bazı sütunların kenarlarında lav gibi görünen dalgalı çizgilere ne dersiniz? Bunlar, gaz ve toz içinde hala oluşmaya devam eden yıldızlardan fırlatmalardır. Genç yıldızlar periyodik olarak bu kalın sütunlar gibi malzeme bulutlarıyla çarpışan süpersonik jetler fırlatır. Bu bazen, suda hareket eden bir tekne gibi dalgalı desenler oluşturabilen pruva şoklarına da neden olur. Kızıl parıltı, jetler ve şoklardan kaynaklanan enerjik hidrojen moleküllerinden gelir. Bu, üstten ikinci ve üçüncü sütunlarda açıkça görülmektedir – NIRCam görüntüsü, etkinlikleriyle adeta titreşmektedir. Bu genç yıldızların sadece birkaç yüz bin yaşında oldukları tahmin ediliyor.

Yakın kızılötesi ışığın, Webb'in sütunların ötesindeki büyük kozmik mesafeleri ortaya çıkarmak için bulutları "delip geçmesine" izin vermiş gibi görünse de, bu görüşte gökadalar yoktur. Bunun yerine, Samanyolu galaksimizin diskinin en yoğun bölümünde yıldızlararası ortam olarak bilinen yarı saydam gaz ve toz karışımı , daha derin evren görüşümüzü engeller.

Bu sahne ilk olarak 1995'te Hubble tarafından görüntülendi ve 2014'te tekrar ziyaret edildi , ancak diğer birçok gözlemevi de bu bölgeye derinlemesine baktı. Her gelişmiş enstrüman, araştırmacılara, neredeyse yıldızlarla dolup taşan bu bölge hakkında yeni ayrıntılar sunar.

Sıkıca kırpılmış bu görüntü, 6.500 ışıkyılı uzaklıkta bulunan uçsuz bucaksız Kartal Bulutsusu içinde yer almaktadır.