Ramazan davulcunuz kim, merak ettiniz mi?

Çekmeköy sakinlerini sahura kadın davulcu kaldırıyor...

Çekmeköy Belediyesi’ne bağlı Merkez Mahallesi sakinleri her gece kadın davulcu tarafından sahura kaldırılıyor. 4’ü özürlü 8 çocuk annesi Ayşe Kılıç, çocuklarına ve hasta kocasına bakmak için geceleri çocuklarını uyuttuktan sonra, saat 02.00’de Çekmeköy sokaklarına çıkıp saatlerce davul çalıyor.

Özürlü çocuklarına sık sık bakım yapmak zorunda kaldığı için normal bir işte çalışamayan Ayşe Kılıç geçimini sağlamak için yaklaşık 3 yıldır ramazan davulculuğu yapıyor. Yaptığı işten memnun olduğunu ancak yeteri kadar para kazanmadığı için yoksulluk içinde yaşadıklarını belirten Ayşe Kılıç’ı Çekmeköy sakinleri de benimsemiş durumda. İşte İstanbul’un ilk kadın ramazan davulcusunun sıradışı hikâyesi...

‘Kocamın davulunu alıp Çekmeköy’e çıktım’

Aslen Adanalı olan 36 yaşındaki Ayşe Kılıç, “Eskiden kocam boya-badana işi yaparak bize bakardı. Ancak daha sonra eşimde kalp yetmezliği problemi başladı ve sağlık sorunlarından dolayı sadece hafif işlerde çalışmak zorunda kaldı. Çekmeköy’de ramazan davulcusu olarak işe başladı. Ancak sağlığı iyice bozulunca artık davul da çalamaz duruma geldi. Ben de kocamın davulunu elime alıp Çekmeköy sokaklarına çıkıp davul çaldım. O günden beri ramazan boyunca insanları sahura ben kaldırıyorum. Önceleri, ‘Kadın davulcu mu olur?’ diye tepki gösterenler oldu. Ancak daha sonra mahalle sakinleri de bana alıştı.’’

Şaşıranlara alıştım...

Davulculuk yaptığı süre zarfında kimse tarafından rahatsız edilmediğini belirten Ayşe Kılıç, Alevi-Sünni farkı olmaksızın mahallede herkesin kendisini sahiplendiğini söylüyor. “İki gün önce karanlık bir sokakta, kaldırımdan yola inince bir taksi az kalsın bana çarpıyordu. Üzerimizdeki şoku atlatınca şoför, ‘Abla elindeki davul mu?’ diye sordu. Ramazan davulcusu olduğumu söyleyince çok şaşırdı. Daha sonra çalışıp aileme baktığım için beni tebrik edip yoluna devam etti. İnsanlar şaşırıyor. Ama ben artık insanların şaşırmalarına alıştım.’’

‘Tek istediğim küçük bir ev’

İşinden memnun olduğunu ancak 2 odalı evde 10 kişi kaldıklarını söyleyen Ayşe Kılıç’ın tek istediği var; o da küçük bir ev sahibi olmak. Evinin 300 lira kirasını ödemekte güçlük çeken Kılıç, “4’ü özürlü 8 çocuğum var. Üstelik 6’sı okuyor. Eşimde de kalp yetmezliği var. Tek istediğim çocuklarıma daha iyi bakabilmek için küçük bir eve sahip olmak” diyor.