Sevinç Erbulak merak etti, Berfin Zenderlioğlu cevapladı

Yönetmen, oyuncu Berfin Zenderlioğlu, oyuncu Sevinç Erbulak'ın sorularını edebiyathaber.net için yanıtladı.

Erbulak'ın Zenderlioğlu'yla yaptığı röportaj şöyle:

-İyi ki okumuşum dediğin kitaplar?

Hayat kısa, dokunacak ve okuyacak o kadar çok kitap var ki, maalesef aynı kitaba tekrar tekrar dönebilecek zaman yok; fakat Yüzyıllık Yalnızlık, Kör Baykuş, Kendine Ait Bir Oda ve Yerdeniz Büyücüsü, her daim tekrar tekrar okumak istediklerimden ve bende sıkı yer edinenlerden.

-Hayatının filmleri?

Film olunca bu liste çok uzar ama aklıma ilk düşenler:

Wong Kar-Wai “Zamanın Külleri”, T. Angelopoulos“Ağlayan Çayır”, Bahman Ghobadi “Kaplumbağalar da Uçar”, Michael Haneke “Funny Games”, Park Chan-Wook “Hizmetçi”, Nuri Bilge Ceylan “Kış Uykusu”, Kim Ki-Duk “Boş Ev”.

-Çok severek oynadığın bir oyunun var mı?

Oyuncu olarak içerisinde yer aldığım bütün oyunlar elbette ki çok kıymetli. Oyunculuk deneyimim açısından düşündüğümde, bana kattıklarından kaynaklı Şermola Performans’ta oynadığım “Reşê Şevê” -Karabasan- daha farklı bir yerde duruyor.

-Yönetmek veya oynamak istediğin bir hayal oyunun var mı?

Şahmaran masalını, tek kişilik bir oyun olarak sahneye taşımak, hayallerimin arasında.

-Doğum günü sofranda kimler olacak?

Bence renklilik olması açısından uzaylılar olsun. Yeter artık meraktan öldüm…

-Hayatını filme çekiyoruz desem, adı ne olurdu?

Bir aralar, ‘Manik Depresif Sayıklamalar’ başlığı altında yazılar yazardım. Sanırım yine aynı ismi tercih ederdim.

-Yaptığına pişman oldukların?

Şu an bu soru için kendime otosansür uyguluyorum. Yoksa, öncesi sansür, sonrası da karanlık.

-Bunu iyi ki yapmışım dediğin bir şey?

Tabii ki tiyatro. Hatta en son Sevgi Soysal için hazırladığımız etkinlikteki seyirci geri dönüşleriyle bu daha da bir pekişti.

-Arkadaş olmak istediğin bir kahraman var mı?

Sevgi Soysal’ın Tante Rosa karakteriyle arkadaş olmak isterdim. Asi, renkli, şaşırtıcı ve aykırı. Biraz da fantastik bir dünya için Ursula’nın “Yerdeniz Büyücüsü”ndeki Ged karakterinin elini tutmayı.

-Mesleğinin en zor ve en kolay yanlarını söyle desem?

En zor yanı sürekli bir koşuşturma halinin olması ve “yeni” olanın arayışı. En  kolay yanını karşılayabilecek bir cevap bulamadım.

-Dünyanın neresinde yaşamak isterdin?

Ağaçların, nehrin, sevdiklerimin olduğu her yer yaşanılası; muhafazakarların ve savaşların olduğu her yer kâbus.

-Bugüne dek aldığın en güzel armağan neydi Berfin?

Kars’ta bir yılbaşı akşamı, şarap ve kristal kar eşliğinde, bana uzanan bir elin, avucuma yeşil bir taş bırakması en unutulmaz an’larımdandır… Benim en güzel armağanım yeşil’dir.