Adaletin bu mu dünya?

Av. Zühal Dönmez; 'Adaletsiz baht’ mı desek acaba?! Yoksa, adaleti olmayan, ama varmış gibi gösterilmeye çalışılan bu dünya üzerine söylenmiş tüm şarkıları mı söylesek.

Adalet kavramı, hukuk felsefesinin mühim konularından biridir. Doğal hukuk anlaşıyı, insanların doğuştan bir takım hakları (özgürlük, eşitlik, yaşama hakkı..) olduğunu söyler ve bu hakların yer veya zamana göre değişmeyeceğini savunur. Hukuki pozitivizm ise kanunların insanlar tarafından yaratılan kurallar olduğunu, hukuk ve etik (ahlaklılık) arasında doğal ve kaçınılmaz bir bağlantı olmadığını söyler.

Felsefesini tartışmak, konuşmak zevkli olabilir, ama sonu gelmez. Sonuç olarak hayatın içinde herkesi ilgilendiren durum, adaletin olup olmadığıdır. İşte dinler burada insanları yatıştırır. Evet bazıları dünyaya şanssız gelmiştir, ama olsun bu dünyada isyan etmeyip dualar ederse öbür dünyada cennete gidecektir.

Dün iki haber aynı anda geçti, biri bütün dünyanın ilgisini çeken, adının ne olacağı bahislere konu olan İngiltere’nin minik prensesinin doğumu, diğeri ise Kars’ta doğamadan annesiyle birlikte ölen adsız bebek.

İnsanı olduğu yerde durdurup düşündüren bu iki öyküyü okuyalım. Evet prenses henüz tohum halindeyken çok şanslı; babası veliaht prens, annesi düşes-prenses falan. Annesiyle birlikte dünyayı göremeden giden bebeğin babası ise inşaatlarda iş bulmaya çalışan genç bir adam. Annesi mi? Henüz 21 yaşındayken kendisiyle birlikte göçüp gitti zaten. Prensesten daha genç ve güzeldi oysa.

Hani bir teselli vardır. Doğarken herkes çıplak doğar, ölünce de 2 metre kefen beziyle gömülürsün. Yani dünyaya gelirken ve giderken insanlar eşittir, en azından burada bir adalet vardır tesellisi.

Öyle mi acaba?

Minik adsız bebek ile minik prensesin anne karnındaki yolculukları bile adil değil ki tesellisi olsun. Tıpkı annelerinin bahtı gibi.

‘Adaletsiz baht’ mı desek acaba?! Yoksa, adaleti olmayan, ama varmış gibi gösterilmeye çalışılan bu dünya üzerine söylenmiş tüm şarkıları mı söylesek.

Av. Zühal Dönmez