Gelinen noktadan bakınca haklı gibi görünüyorlar

Can Ataklı; Neden Esad rejimi ile savaşan Işid militanları Türkiye’yi de tehdit ediyor?

Bu iktidar cumhuriyet tarihinin en onur kırıcı olaylarından birini yaşattı.

AKP iktidarı ilk kez bir terör örgütünün şerrinden korkarak Türkiye’nin bir başka ülkedeki yasal toprağını terk etti.

Güya aynı hacimdeki bir başka toprağı üstlenmiş gibi yaptı ama sonuç çok onur kırıcı ve aşağılayıcıdır.

Süleyman Şah Türbesi’nin terk edilmesini bir “kahramanlık destanı” gibi sunan iktidar, kamuoyunu kendi yarattığı olaylar zincirinin son halkasından bakarak ve baktırarak kendini kurtarmaya çalışıyor.

Ne diyor iktidar sözcüleri ve yandaş yalakaları?

“Süleyman Şah Türbesi ve orada nöbet tutan Mehmetçik Işid terör örgütünün hedefindeydi. Oradaki askerlerimizin birinin bile kılına zarar gelmesine razı olamazdık.”

Doğru mu?

Doğru.

Sonra ne diyorlar?

“Musul’da konsolosluğumuz basıldığında (neden önceden tahliye etmediniz) diye tepki gösterenler Süleyman Şah Türbesi’ndeki askerlerimiz hakkında neden aynı hassasiyeti göstermiyor?”

Bu da doğru mu?

Doğru.

Bunlar doğru olmasına doğru ama işe son halkadan bakınca öyle görünüyor.

Süleyman Şah rezaletini bir “kahramanlık destanı” olarak sunan AKP sözcülerine yandaş yalakalarına bazı sorular sormak gerek.

Örneğin “Süleyman Şah Türbesi ve askerlerimiz kimin tehditi altındaydı?”

Bunun cevabını veriyorlar, “Işid” olduğunu söylüyorlar.

O halde Işid’i soralım; “Işid Suriye’de Esad rejiminin yanında mı karşısında mı?”

Bu sorunun cevabı da biliniyor. Işid Suriye’de Esad rejimine karşı savaşıyor. Suriye’deki en önemli muhalif grup.

Yani açıkçası, Işid, aslında Türkiye’deki iktidarın Esad rejimini devirmek için işbirliği yaptığı, el altından desteklediği, silah, mühimmat, gıda ve sağlık malzemesi verdiği bir kanlı terör örgütü.

O halde Işid’in Türkiye ile ne alıp veremediği olabilir?

Neden Esad rejimi ile savaşan Işid militanları Türkiye’yi de tehdit ediyor?

İktidar bu sorunun cevabını halka vermek zorundadır.

Şimdi gelelim bu rezaletin başımıza neden geldiğine.

Eğer Türkiye, çok uzun yıllardır Suriye topraklarında Türk toprağı sayılan bir türbeyi gece yarısı operasyonuyla apar topar taşıyor ve türbeyi de yerle bir ediyorsa, bunda yanlış Suriye politikası etkilidir.

Suriye’deki iç savaş başladığı günden bu yana iktidarı uyarıyoruz; “Komşudaki bir iç savaşta bu kadar açıktan taraf olmamalıyız. Böyle bir iç savaşta muhalefeti desteklemek savaşın içine çekilmektir.”

İktidar bu uyarılara hiç kulak asmadı. Çünkü hedeflerinde tek şey vardı; “Saddam’ı devirmek.”

Olayların patladığı ilk günlerde bu politika belki doğru ve geçerliydi. Tunus’ta, Libya’da, Mısır’da Arap Baharı adı altında başlatılan iç karışıklık senaryoları hedefini bulmuş ve bu ülkelerin diktatörleri alaşağı edilmişti.

Aynı şeyin Esad’ın başına da gelmesi çok muhtemeldi.

Oysa öyle olmadı.

Esad Tunus, Mısır, Libya liderleri gibi olmadı. Daha dirençli çıktı ve beklenen sürede alaşağı edilemedi.

İşte Türkiye buna rağmen ısrarını sürdürdü. Esad’ın yeni konumunu göremedi.

Buna karşı ilk başlarda Esad’ı devirmek için kolları sıvayan batılı güçler ve onlarla aynı bizim iktidar gibi işbirliği yapan Müslüman ülkelerin tamamı politikalarını yeni duruma göre gözden geçirip değiştirdiler.

Türkiye değişmediği gibi Esad’ı devirme hayaline kendini o kadar kaptırdı ki, o hırsla güney sınırlarımızın El Kaide’ci, Talibancı radikal İslamcı teröristlerle dolmasına göz yumduğu gibi bunu teşvik etti.

Sonuçta, Esad devrilmedi, Suriye’deki muhalefet neredeyse yok oldu ama yerini bu İslamcı teröristler aldı.

Onların amacı ise bölgede “Sünni-şariatçı” bir yapı oluşturmak.

Türkiye’deki iktidar zihniyeti bu zihniyetle gönül bağı içinde. Büyük destek veriyor.

Buna karşı tam kontrolü de sağlayamıyor. Türkiye’den her türlü desteği alan bu teröristler, aynı anda Türkiye’ye kafa tutmaktan da kaçınmıyorlar.

Sonuç; AKP iktidarı, 5 yıldır sürdürdüğü yanlış politikaların altında kaldı.

Bölgemizi radikal İslamcı teröristlerin cirit attığı bir yer haline getirdi.

İş bununla da kalmadı, iktidar kendi desteklediği, palazlandırdığı ve beslediği bu teröristlerin esiri haline geldi.

Dolayısıyla Türkiye tabii.

Eğer AKP iktidarı başından yanlış bir politika izlemese, en azından durumu gördüğünde yanlıştan dönseydi, Türkiye Cumhuriyeti tarihine bir kara leke olarak kazınan Süleymaniye rezaleti yaşanmamış olacaktı.

Bütün bunlara neden olduktan sonra “dünyayı hayran bırakan operasyon, şanlı bir destan yazdık” boş laflarıyla, üstelik Türk Silahlı Kuvvetleri’ni de bu onursuzluğa ortak etmek en hafif deyimle aymazlıktır.

Can Ataklı