Savunurken bile utanmazca davranıyorlar

Can Ataklı; İktidar zihniyetinin oluşturduğu 'dinci' iklimden alabildiğine yararlanmak için kendini 'Şehyülislam' yerine koyan Diyanet, din istismarında ölçüyü kaçırmasına rağmen 'oy tabanını da kaybetmemek' için akıllara ziyan savunma yapmaya kalkışıyor.

Adam utanmadan “Bir babanın kızına sarılırken şehvete kapılması dine uygundur” diye fetva vermiş.
Aklı başında herkes “Böyle şey olur mu?” diye sorunca korkup bu fetvayı sitesinden çıkarmış.
Bununla da yetinmemiş “dini sorulara dini cevap” bölümünü tümden kaldırmış.
Ama yine de kuyruğu dik tutup üste çıkmaya çalışıyor.
Yaptığı savunma açıklaması bile yine skandal yine yalan.
İktidar zihniyetinin oluşturduğu “dinci” iklimden alabildiğine yararlanmak için kendini “Şehyülislam” yerine koyan Diyanet, din istismarında ölçüyü kaçırmasına rağmen “oy tabanını da kaybetmemek” için akıllara ziyan savunma yapmaya kalkışıyor.
Güya işin aslı şöyleymiş; Kurum içindeki biri, elektronik ortamda türlü hile ve desiselerle, çeşitli kelime oyunlarıyla, kendisini vatandaş yerine koyarak platforma soru sorup aldığı cevapları da tahrif ederek, bunu Başkanlığımızı itibarsızlaştırmanın bir yöntemi olarak kullanmaya kalkmış.
Nasıl yani?
Anladığımız şu; Diyanet’ten biri, siteye bir soru koymuş. Sonra da bunu kendi kafasına göre cevaplamış.
Belki tam da öyle değil, çünkü açıklamayı anlamak da zor; Diyanet “aldığı bilgiyi tahrif ederek” diyor.
Buradan da şu çıkıyor; Sabotajcı soru sormuş. Buna cevap yazılmış ve siteye konmuş. Peki, “tahrif” nasıl oluyor.
Galiba cevabın yorumlanmasını tahrif olarak niteliyorlar.
Hani daha akıllı davranıp “Hacklendik” deseler anlayacağım. “Bilgisayar korsanları sitemize girmişler, bu yazıyı koymuşlar, görür görmez kaldırdık bu saçmalığı” bile diyemiyorlar. Çünkü en azından akıllı olan biri “Böyle dersek bilgisayar uzmanları bunun doğru olmadığını anında söyler” diye önlemiştir.
Demek ki “hacklanme” yok.
Peki, bu Diyanet internet sitesine giriş çıkış böyle elini kolunu sallayarak olabiliyor mu?
Utanmazlık burada da bitmiyor.
Efendim, medya kuruluşları da bu tür sapkın, çarpık yorum ve değerlendirmelerin bütün bir topluma Başkanlığımızın görüşü olarak takdim etmişler, bunun da hiçbir ahlaki temelle ve duyarlılıkla ilişkilendirilmesi mümkün değilmiş.
İyi de medya ne yapacaktı yani? Yayın Diyanet internet sitesinde. Konu akıllara ziyan. “Dur bakalım belki bir yanlışlık vardır” diye bekleyecek miydi?
Diyanet böyle utanmazca kendini savunurken, asıl kalkan olarak Adalet Bakanı çıktı ortaya.
Ona göre ise herşey “Fethullah Gülen cemaatinin işi.”
Diyanet’e itibar suikastı yapılıyormuş.
Birkaç gün önce yazdığım bir yazıda “Din konusunun kendi iç çekişmeleriyle birlikte bu kadar ortalık yerde tartışılmasının tehlikeli sonuçlar verebileceği gibi inançların da sorgulanmasına yol açılacağını” belirtmiştim.
Diyanet “Gün bu gündür, sömürebildiğimiz kadar sömürelim, insanları iyice afyonlayalım” diye düşünürken tam tersi ile de karşılaşabilir.