İdlib ne zaman ısınır?

Hüsnü Mahalli: Anlaşılan İdlib ve Suriye’nin riski AKP’ye yetmemiş ki şimdi de İdlib ve çevresinden alınan binlerce militan Libya’ya taşınıyor. Bunlar bedavadan olmuyor. Kendi çalışanına yeterli yardımı yapmayan AKP dışardaki “adamlarına” acayip para harcıyor. Din ve iman uğruna. Sonra da dışarda borç arıyor bulamayınca da elini kendi vatandaşının cebine sokuyor.

Bir kez daha söyleyeyim:

Türkiye’nin son dönem yaşadığı tüm iç sorun ve sıkıntılarının nedeni AKP’nin yanlış dış politikalarıdır.

Özellikle Kanlı Arap Baharı’ndan bu yana.

Özellikle Suriye’de.

Türkiye’nin şimdi yaşadığı dış politika sıkıntılarının tümünün nedeni de Suriye’dir.

Dolaylı ya da dolaysız.

Suriye sorunu olmasaydı Türkiye şimdi herkesle iyi olacaktı.

2011 öncesinde olduğu gibi.

Suriye sorunu olmasaydı Türkiye’de 4-5 milyon Suriyeli mülteci olmayacaktı.

Suriye sorunu olmasaydı Fırat’ın doğusunda PYD/YPG/PKK ve ABD olmayacaktı.

Suriye sorunu olmasaydı bugün binlerce Türk askeri Suriye topraklarında olmayacaktı.

Suriye sorunu olmasaydı Ankara on binlerce Suriyeli muhalifin maaşını ödemeyecekti ve onların tüm gereksinimlerini karşılamak zorunda kalmayacaktı.

Suriye sorunu olmasaydı Türk ekonomisi ve maliyesi şimdi içinde bulunduğu sıkıntıların hiçbirini yaşamayacaktı.

Bu yanlışlarından vazgeçtiği andan itibaren Türkiye içerde ve dışarda sorunlarını aşamalı olarak çözmeye başlayacaktır.

Ama görünürde Türkiye yani AKP yanlışlarından vazgeçmeyeceğine göre bu sorunlar da giderek ağırlaşacaktır.

İçerde ve dışarda.

Çünkü AKP ideolojik davranmaktadır.

AKP “Osmanlı mirasçısı olarak bizler İslam aleminin lideriyiz” diyor ve öyle davranıyor.

İçerde ve dışarda.

Çok örnek var ama İdlib kendi başına bir kanıt.

Şam “İdlib Suriye toprağıdır ve devlet olarak ben orada bulunan on binlerce teröristi temizlemek zorundayım” diyor ama Ankara “Olmaz” ısrarında.

Üstelik İdlib’te bulunan NUSRA ve benzeri gruplara bağlı on binlerce militan BM, AB, ABD ve Türkiye dahil tüm dünya ülkeleri tarafından terörist olarak kabul edilmektedir.

Ankara; Rusya ile yapılan Soçi ve Moskova anlaşmalarına rağmen yaklaşık üç yıldır İdlib’i korumaya çalışıyor.

Batı medyasında göre şu anda İdlib ve çevresinde en az on bin Türk askeri bulunmaktadır. Bölgede sürekli yapılan yığınaklarla bölgede dört bin kadar tank, top, zırhlı araç ve benzeri teçhizat var.

Bir taraftan Türkiye diğer taraftan Rusya ve İran destekli Suriye savaş hazırlığı içinde.

Batı ve Arap medyasına göre her iki taraf en gelişmiş silah teknolojilerini bölgeye gönderiyor.

İki taraf da savaş hazırlıkları yapıyor?

Batılı ve Arap medyası Ağustos’ta havaların ısınmasıyla bölgede ciddi bir çatışma olasılığından söz ediyor.

İyi de neden ve kimin için?

Ankara; İdlib ve TSK’nın bulunduğu Kuzey Suriye’de on binlerce İslamcı militanla işbirliği yapıyor.

Risk giderek artıyor.

Anlaşılan İdlib ve Suriye’nin riski AKP’ye yetmemiş ki şimdi de İdlib ve çevresinden alınan binlerce militan Libya’ya taşınıyor.

Bunlar bedavadan olmuyor.

Risk arttıkça maliyet katlanıyor.

Kendi çalışanına yeterli yardımı yapmayan AKP dışardaki “adamlarına” acayip para harcıyor.

Din ve iman uğruna.

Sonra da dışarda borç arıyor bulamayınca da elini kendi vatandaşının cebine sokuyor.

Vergiler, zamlar ve bildik hikayeler.

Kim ne diyorsa yalan söylüyor.

Durum gerçekten çok zor.

Son kanıt Muharrem İnce’nin dün FOX Tv’de anlattıkları.

İnce’ye göre Ankara 36 ülkeyle SWAP anlaşması yapmak istemiş ama Katar hariç kimse yanaşmamış.

Peki Katar ne yapmış?

İnce’ye göre “Takas yaparım ama doları 12.5 Tl olarak kabul ederim” demiş ve on milyar dolar vermiş.

Doğruysa bu bir felaket.

Sayın İnce “Yüzde yüz doğru” dedi.

İyi de alınan bu on milyar dolar nerede?

Umarım Suriye ve Libya’daki “cihat” planlarına harcanmamıştır.

Bu işin sonu yok ve olmayacaktır.

Kısa ve orta vadede göreceli kazanımlar varmış gibi algılanabilir ama uzun vadede böyle bir olasılık asla olmayacaktır.

Son 100 yılda bu coğrafyada yaşananlar ortada.

Son 70 yılda Türkiye’de yaşananlar ortada.

Türkiye’nin en iyi dönemi “Yurtta Sulh Cihanda Sulh” dediği yıllardır.

Son örnek 2011 öncesi AKP’nin iç ve dış politikaları.

Soru:

AKP neden vazgeçti bu politikalardan?