Memleket dediğin anonim şirkettir

Hüsnü Mahalli: Adamlar boşuna ‘İn God We Trust' yazmamış. Adamlar Allah'a inanmış ama bizimkiler Dolar'a. Say say bitmez.

Sultan, kral ve emirlerin yönettiği ülkeleri anlatmaya gerek yok çünkü oralarda iktidar veraseten intikal ediyor.
Oralarda memleket adamların özel mülkü.
Bölgenin diğer ülkelerinde durum çok farklı değil.
En son haberle başlayalım.
Irak Kürdistan Bölgesi  başkanlığına Mesut Barzani'nin yeğeni Neçirvan Barzani seçildi. Neçirvan'dan boşalan yere Mesut'un oğlu Mesrur getirildi.
Şimdiye kadar istihbarat ve güvenlikten sorumlu olan Mesrur bir süre sonra Neçirvan'ın yerine geçer.
Mesrur'un dört kardeşi var ve Kürt medyasında Barzani ailesiyle ilgili inanılmaz yolsuzluk hikayeleri anlatılır.
Yolsuzluk olunca mafya olur, mafya olunca yolsuzluk artar, yolsuzluk konuşulmasın diye baskı ve zulum çoğalır sonra da paranın hesabı tutulmaz.
Irak'da  Saddam'ın   iki oğlu iki kızı vardı.
Kuzenleri tarafından ihbar edilen iki oğul Amerikalılar tarafında öldürüldü. Damatları Saddam öldürttü sonra Amerikalılar geldi Saddam'ı astı.
Suriye'de  Haziran 2000 yılında Hafız Esad ölünce yerine oğlu Beşşar başkan oldu.
Mısır'ı 30 yıl yöneten Mübarek'in iki oğlu vardı. Her şey onlardan sorulurdu ama sonunda babalarıyla birlikte demir parmaklıkların arkasından poz verdiler.
Sisi'nin üç oğlu var, biri devlet denetleme kurulu başkanı diğer ikisi istihbarat ve orduda önemli yerlerde görev yapıyor.
2030'a kadar cumhurbaşkanı olarak   görevini sürdürecek Sisi'den sonra hangi oğlu başkan olur bilinmez ama kesin bu işe da ABD karar verecek.
Tunus'da  Bin Ali'nin büyük oğlu yoktu ama damatları iyi iş yapıyordu.
Şimdi artık hepsi ülke dışında.
Yemen'de  Ali Abdullah Salih'in 6 erkek ve on kız çocuğu vardı.
Bunların eşleri ve eşlerin akrabalarıyla Yemen'i 30 yıl yöneten Salih sonunda öldürüldü. Sayıları yüz kadar olan bu ‘evlat topluluğu' ortadan kayboldu.
Diğerlerinde olduğu gibi hepsi iktidarın kirli işlerinden sorumluydu.
Libya'da  Kaddafi'nin 7 erkek ve bir kız çocuğu gibi.
Erkek çocukların üçü babaları gibi öldürüldü geri kalanlar dağıldı.
Cezayir'de  20 yıl iktidarda kalan Butaflika'nın çocukları yoktu ama ülkeyi iki erkek kardeşiyle yönetiyordu.
Şimdi üçü gözetim altında.
Sudan'ı 30 yıl yöneten ve 11 Nisan'da devrilen El-Beşir'in de çocuğu yoktu ama o da her şeyi tek başına yapıyordu.
Araplarda başka örnekler de var ama biraz da başkalarına bakalım.
Örneğin  Azerbaycan'da  İlham iktidarı babasından devraldı ama erkek çocuğu henüz küçük olduğu için karısı Mihriban'ı cumhurbaşkanı yardımcısı yaptı. Diğerleri gibi petrol ve doğal gaz zengini Azerbaycan'da yolsuzluğun sınırı yok.
Kuzey Kore'nin  ilk lideri olan Kim İl-sung'un ölümünden sonra, ülkeyi oğlu Kim Jong-il yönetti. O da 2011'de   öldüğünde ülke şimdiki başkan oğlu Kim Jong-un'a kaldı.
Güzel bir demokrasi örneği!
ABD'de  olduğu gibi.
Orada gitti Baba Bush geldi Oğul Bush.
Ama seçimle.
Üstelik yolsuzluk yapmadan.
Irak ve Afganistan'da öldürülen yüz binler hiç önemli değil!
Onlar zaten ölecekti!
Bazen savaşla bazen de açlık, sefalet ve yoksullukla.
Liderler ister ülkeler savaşır insanlar birbirini kırar.
Arap Baharı'nda olduğu gibi herkes oyuna gelir, getirilir ya da heveslenir sonra da her yer kan gölüne döner.
Anlaşılan öldürmeden olmuyor!
Öldürmek için kindar ve gaddar olacaksın.
Ortada genetik bir sorun var.
On bin yıllık uygarlıkların birikimini taşımak kolay olmuyor.
Yolsuzluk ve hırsızlık bu coğrafyanın huyu olmuş.
Dolar icat oldu mertlik bozuldu.
Adamlar boşuna ‘İn God We Trust' yazmamış.
Adamlar Allah'a inanmış ama bizimkiler Dolar'a.
Say say bitmez.
‘God' verdikçe bizimkiler fazlasını ister.
Mahdumlar oynayıp eğlensin diye.
Memleket babalarının şirketi gibi.
Nazım Hikmet'in dediği gibi:
‘Bu cehennem, bu cennet bizim'.
Çeşit çeşit insanlarıyla bu topraklar hepimizin.
Kral, emir, şeyh, başkan, başbakan ya da onların çocuk ve damatlarının hiç değil.