Orhan Bursalı; Yani iktidarını kaybetmiş bir AKP ve Saray, kongrede büyük güç gösterisiyle, yukarıya doğru bir tırmanış hayal ediyor.
Bir manifesto kısa olur, net olur, anlaşılır olur. Bugüne kadarki söylem ve pratiklerinin dışında bir yenilik içermeyen uzun bir kongre konuşması oldu.
İçinde de yeni bir şey yoktu. Türkiye için söyleyecekleri sözleri bitirmiş ve hayali de olsa vaatleri tükenmiş bir parti vardı.
Ama kongrede nizam vardı, intizam vardı, büyüklük gösterileri vardı, koskoca harflerle yazılmış sözcükler vardı.
Hepsi otoriter partilere yakışan bir disiplin içinde, noktası virgülüne kadar her şeyi önceden kararlaştırılmış AKP ve liderine yakışan, aslında demokrasi adına hiçbir şeyi içermeyen, ne tartışmanın ne farklı bir görüşün dile getirilebileceği, yeni yönetici kadronun tümünün daha önceden lider tarafından seçildiği ve belirlendiği, bu liste üzerine hiçbir kongre üyesinin farklı bir laf edemeyeceği, önlerine konan listeyi şeklen ve hukuki bir zorunluluk olarak kurulan sandığa attıkları, sandıktan çıkacak sonucu kimsenin merak etmediği bir göstermelik seçim ile kısa sürede bitti olay.
Geride kalan: Karşısında büyük kalabalıklar olmasını arzulayan kitle karşısında yapılan konuşma. Zaten bu ve yaratılan görüntüler, lideri en çok mutlu eden olaydır.
Ne korona ne salgın ne başka bir şey önemlidir.
Günde 100.000 vakaya dayansın korona ne gam, bu kitlesel görüntüye toplum feda olsun!
Liderin tek tek tüm illerin isimlerini okuyarak selam göndermesi bile bu güç gösterisinin asli unsuruydu.
“Manifesto”nun bu en önemli bölümü yarım saat kadar sürdü!
Bu kongre iki yıllık seçime yönelik en önemli start sayılabilir, parti örgütü açısından. Parti örgütüne “yenilmedik, dimdik ayaktayız, iktidara yürüyoruz yeniden” mesajı verildi ve gazlandı.
Tüm anketlerin ve halkın vicdanının yüzde 30 oyda sabitlediği AKP oyu, bugün itibarıyla kayıp bir iktidarın varlığını gösterirken, iktidarda olmanın sahip olduğu verdiği güç, belirli bir seçmen kitlesini AKP’nin etrafında tutuyor.
Dün sabah HalkTv’nin haber programında kamuoyu araştırmacısı İbrahim Uslu, önemli bir noktayı yaklaşık olarak şöyle gündeme getirdi:
“AKP’nin oyu yüzde 30’sa yüzde 30’dur. Bu anketlerde öne sürülen kararsız seçmen, aslında seçimlerde oy vermeyecek olan seçmendir. Zaten genelde seçime katılma oranı yüzde 83 civarındadır. Yüzde 15 kararsız seçmen aslında seçimde oy vermeyen – seçime katılmayan seçmen oranını gösterir. Geride yüzde 3-5 kararsız seçmen vardır ki, bunun partilere dağılımı da bir anlam ifade etmez.”
Yani iktidarını kaybetmiş bir AKP ve Saray, kongrede büyük güç gösterisiyle, yukarıya doğru bir tırmanış hayal ediyor.
AKP için en önemli bir nitelemeyi AKP Genel Başkan Yardımcısı Mahir Ünal yaptı:
“Yeni başlıyoruz, 19 yıl boyunca ancak hazırlıklarımızı tamamlayabildik, biz daha yeni başlıyoruz...”
AKP için çok şanssız bir ifade, çünkü halkı / seçmeni hiçbir şey görmeyen, bilmeyen, duymayan, anlamayan, göbeğini kaşıyan adam statüsüne yerleştirdi!
Ama iktidarın 19 yıllık icraatını da böylece çöpe attı. Ne köprüler kaldı ne otoyollar -ki Hazine’nin içini boşaltan ve dolar bazında oldukları için bedelleri durmadan artan yüksek fiyatlarla yüksek borçlarla yapılan projelerdir- hepsi birden çöpe gitti.
AKP güven ve istikrar sloganlarıyla seçime yürüyecek.
Ülkede ne güven kaldı ne iktidar.
Bunları yok eden iktidar, sanki muhalefet partisi imiş gibi, ülkeye güven ve istikrar vaat ediyor.
Yoksa gerçekten Türkiye’yi büyük bir güven ve istikrar içinde bir ülke / toplum olarak mı görüyorlar?
Konuşmanın özünde / merkezinde, dış politikada büyük işler başarmış, başarmaya aday ve dünyanın düzenini değiştirecek bir lider profili vardı.
İçine düştüğümüz büyük yalnızlıklar ve düşmanlıklarla çevrili bir ülke lideri, dünya düzenini değiştirmeye aday...
Sanırım, önümüzdeki iki yıl içinde istikrar, Türkiye’nin düşmanlarla çevrili olduğu ve liderin etrafında toplanmamız gerektiğini esas alan bir dış politika eksenli geçecek..
ÜYE YORUMLARI
Yorum YapFacebook Yorumları
