Aşk Yetmez Çoğu Zaman

Şebnem Nur; Öylece çekip gideceğinize, çekincelerinizi dile getirin. Belki de çok kolay çözümler vardır. Aşkı feda etmeniz gerekmeyecektir. Gerçek aşk ise yaşanan, bence denemeye değer.

Farklı coğrafyalarda yaşıyor olmak,
Farklı kültürlerden geliyor olmak,
Hayatın farklı evrelerinde olmak,
Farklı dinlere mensup olmak,
Farklı mezheplere mensup olmak,
Farklı medenî hallerde bulunmak,
Farklı ekonomik koşullar, eğitim durumu, muhit, ırksal yargılar, farklılıklar...

       Ama aşk var.
       Hele de gerçekse, ta en başından insan kendini serbest bırakır çoğu zaman. Aşkın büyüsüne, akışına kapılır.
       Başlar da kimi zaman.
       Nereye varacağını, kim olduğunu, nasıl sürdüreceğini düşünmeden hem de.
       Sonra hayatın gerçekleri girer devreye. Akıllıca düşünesin gelir. Akıllı olman ‘gerektiğini’ zannnedersin bu işte. Kalbinin seni götürmesine izin ‘veremezsin.’ Aklının yolunu izlersin. Akıl hep doğru kararlar verirmiş gibi.
       Aslında çoğunlukla, ‘cesur’ davranman gereken bir evredesindir sadece.
       Belki sadece biraz daha iyi bir iş bulman gerekecek ya da biraz daha iyi eğitim alman yahut esarete dönmüş bir evliliği sonlandırman.
       Ama, olduğun gibi kalmayı, aşkı feda etmeyi ‘akıllılık’ sayarsın her ne hikmetse.
       Aşk feda edilmeli midir peki?
       Feda ediliyorsa aşk değil midir yoksa?
       Aşk gerçek de olsa feda edilir çoğu zaman. Özellikle de bu gibi durumlarda.
       Bir anlık hevestir deriz, daha iyileri karşımıza çıkacaktır, aşk karın doyurmuyordur, cicim ayları çabuk geçerdir, ele güne rezil mi olacağızdır, ailemiz bize küserdir...
       Yüreğinizi ısıtan, içten içe birbirinize kaynadığınız, hayali bile gülümseten, varlığı huzur veren, buluştuğunuzda kopmak istemediğiniz kaç aşk çalabilir ki kapınızı ÖMRÜNÜZ BOYUNCA?
       Öylece çekip gideceğinize, çekincelerinizi dile getirin. Belki de çok kolay çözümler vardır. Aşkı feda etmeniz gerekmeyecektir.
       Gerçek aşk ise yaşanan, bence denemeye değer.