Erken Yaşta Evlilik

Şebnem Nur; Eğer evleneceğiniz kişide de gönlünüz yoksa, bunu da kendisine söyleyin. Kendisini sevmeyen biriyle evlenecek kadar gurursuz değildir sanırım. Ailesine gidip onlara da söyleyin. Sesinizi yükseltirseniz, korkularınızın da bir bir yok olduğunu göreceksiniz.

Lise 2. sınıfa gidiyordum.
Hemşire olmak gibi bir hayalim vardı.
Evliliği düşünmek şöyle dursun;
Sevgili bulma derdinde bile değildim.
Sonra ara tatilde bir gün,
Annem, benimle konuşacakları olduğunu söyledi.
Almanya’dan kesin dönüş yapan akrabamızın
Büyük oğlu burada askerliğini tamamlamış,
Ailesi de hayırlı kısmet olarak beni münasip görmüş.
Babam da, “kızımın daha okulu var.” diyeceği yerde
Mal bulmuş magribi gibi, atlamış hemen bu işe.
Yarıyıldan sonra okula dönmedim.
O yaz nişanım, kış sonunda da düğünüm oldu.
Hemşire olmak hayalde kaldı.
Aşkın ne olduğunu bilmeden,
Sevip sevmediğimi dahi anlayamadan,
Evlenip çoluk çocuğa karıştım.
Ben, hayatla ilgili ne biliyorum ki,
Çocuklarıma ne öğreteyim?!

Bazen bize hiçbir şey sorulmaz...Tıpkı bu örnekte olduğu gibi; fiziken hazır mısın, ruhen hazır mısın, korkuların, endişelerin var mı, böyle bir şeyi istiyor musun, hayalin var mı, gelecek planın var mı, kariyer hedefin var mı, sevdiğin var mı peki?

Sormazlar...

Gelenekçi yoz zihniyet, maddi zorluklar, kız evladı ‘zaten ele gidecek’ diye görmeler, kız çocuk okutulur mu hiç, diye düşünmeler, kız evladını; utanılacak potansiyelde şeyler yapacak diye görmeler...

Kimi zaman daha 18 bile olmadan ‘kocaya vermeler’. Adamın yaşı büyükse, daha da içler acısı bir durum. Yaşın küçük, evini çeviremezsin diye kaynananın, görümcenin yanında yaşamak. Aşağılanmak, horlanmak, beceriksiz görülmek. Hemen gebe kalmanı beklemeleri de cabası.

Hayatı sorgulamaya başladığında ‘ben, bunun için mi dünyaya geldim?’ sorusu. Hepi topu 17–18 yıl ailenle yaşmışsın, ele gideceksin diye doğru düzgün sevgi, ilgi bile görmemişsin kim bilir, sonra evlenmişsin, orada da ‘el kızı’ sayılıp gene sevgi görmemişsin. Boşasa boşar, kapıya koyar, elinin kiri sonuçta, yıkayınca geçer.

Razı değilseniz, bunu dile getirebilin. Kendi hayatınızın tasarrufu kendi elinizdedir. Bir boğaz fazla, kaşık düşmanı, haybeci falan değilsiniz. Aileniz o sizin. Sizi bakıp yetiştirmekle mükellefler.

Eğer evleneceğiniz kişide de gönlünüz yoksa, bunu da kendisine söyleyin. Kendisini sevmeyen biriyle evlenecek kadar gurursuz değildir sanırım. Ailesine gidip onlara da söyleyin. Sesinizi yükseltirseniz, korkularınızın da bir bir yok olduğunu göreceksiniz.