Sevse De Gidenler

Şebnem Nur; İnsan kendini bilir oysa. Neye, kime ne kadar yeteceğini. Bu sebepten dolayı da; öncelikle, gözünüzün gördüğünü hayatınıza adamakıllı sığdırıp sığdıramayacağınızı bir analiz edin derim.

Beni üzen hiçbir tarafı yoktu.
İlgiliydi, uyumluyduk, adını koymuştuk.
Öylesine başladığım bir ilişki de değildi.
Evet, henüz büyük bir aşk diyemezdim ama;
Gittiği yere kadar gider tadındaydı.
Ama, yürütemiyorum dedi.
‘Psikolojisi’ elvermiyormuş hatta.
Benden kopmuş da değildi oysa, bunu görebiliyordum.
Artık sevmediğini hissetseydim, bu kadar da üzülmezdim.
Anlamadığım hallerden birine düşmüştüm.
Sevse de gidene, denk gelmiştim.

Doğru kişiyi yanlış zamanda tanıdığını ‘zannedenlerdendir’, yaraları daha kapanmadan yeni bir aşka yelken açıvermiştir, yediği ihaneti henüz unutamamıştır, ekonomik sıkıntıları vardır, tonla borca girmiştir, aşk benim neyime zihniyetindedir, ayrı bir ev tutamaz, ona birkaç beden büyük gelmişsinizdir.

Daha yeni tomurcuklanmaya başlayan bir ilişkidir biten. Kimi zaman da yıllar geçmiştir onunlayken.

Sizi sevmiştir. Âşık olmuştur hatta! Aşkın bir büyüsü vardır ve ona elbet kapılınır. O da bunu yapmıştır işte. “Ben hiç mi sevmeyeceğim, hiç mi aşk yaşayamayacağım” demiştir içinden belki de. Size kapılmıştır da sonunda. Artık elleri ellerinizdedir.

Ama, hayatın hakikatinden sızıntı yapan sebepler dikilir karşısına. Aşılır da belki o sorunlar aslında. Bu aşkı yaşamaya devam etse, hayat belki de çok da zor gelmeyecektir artık omuzlarına.

Ama yapamaz. Cesaret edemez çoğunlukla.
Aşkı feda eder.
Kendinden bir parçayı feda eder aslında.

Eski hayatına döndüğünü zanneder sonra. Ah canım; âşık olduğun kişinin gözlerinin içine baktın, o gözlerde sana duyduğu aşkı gördün. Başı omzundaydı, elleri ellerinde. Saçlarını kokladın belki de. Âşık oldun ve de!

Sonra da ‘olmaz’ deyip eski hayatına döndün.
Artık eski hayatında mısın peki?
Sen, sevse de gidenlerdensin, kopup gidenlerden değil ki!

Bir yerlerde karşılaşsanız gözlerin kilitlenip kalmayacak mı ona, yanına bir bahaneyle gidip bir- iki laf etmek istemeyecek misin, o günün akşamına ondan bir mesaj gelmesini ummak peki?

Yarım kalmışlıkların huzursuzluğu da cabası...

İnsan kendini bilir oysa. Neye, kime ne kadar yeteceğini. Bu sebepten dolayı da; öncelikle, gözünüzün gördüğünü hayatınıza adamakıllı sığdırıp sığdıramayacağınızı bir analiz edin derim.