Bakanlık sistemi mi? Parlementer sistem mi?

Tarih: 22.04.2013

Turgut Uyar, ''Bağımsızlık Savaşımızı daha vermeden 23 Nisan 1920’deTBMM’yi açıp, egemenliği millete vererek, yedi düvele karşı tam bağımsızlığımızı sağlayan biziz''...

ABD dışında –ki onun da özel koşulları var- hiçbir yerde başarı göstermemiş, uygulamada çarçabuk diktatörlüğe dönüşüvermiş, kendilerinin geleceğini güvenceye almak için otoriter bir rejime tutunmak isteyen birilerini memnun ve mutlu etmenin dışında kimsenin refahını sağlamamış bir sistemdir Başkanlık sistemi.

Biz, toplum olarak kendimize , kendi geçmişimize bakıp özgün yanlarımızı, dünyaya örnek olabilecek taraflarımızı ele alıp, onun eksik gediklerini tamamlayarak daima ileriye, çağdaşlığa yürümeliyiz.

Bağımsızlık Savaşımızı daha vermeden 23 Nisan 1920’deTBMM’yi açıp, egemenliği millete vererek, yedi düvele karşı tam bağımsızlığımızı sağlayan biziz.

En zor koşullarda sürekli çok parti deneyimini uygulamaya sokan, laikliği bir yaşam biçimi haline getiren biziz. Bunlardır bizim özgür yanlarımız.

Tarihimizin deneyimlerinden gelen, Cumhuriyet ilkeleri ile işletilebilen parlamenter sistemimizdeki eksikliklerimizi, örneğin; seçim barajının kaldırılması, siyasi partiler yasasının demokratikleştirilmesi, lider sultasına son verilmesi, yürütmenin; yargı, yasama üzerindeki baskı ve etkisine son verilmesi, şeffaflık ve açıklık, her tür yasaklardan arınma, örgütlenme önündeki engellerin kaldırılması, milletvekilliğinin ayrıcalıklarına son verme, her kurumun denetime açık hale getirilmesi, siyasetin paranın emrinden çıkarılması vb. gidererek hem toplumumuza yarar sağlamış hem de dünyaya örnek olmuş olmaz mıyız?

Unutmamak gerekir ki örnek alınan ABD’nin siyaseti yereldir, iki partiye dayalıdır. Cumhuriyetçi ve Demokrat Parti arasında büyük ayırımlar bulunmaz. Demokratlar daha çok sosyal devlet, Cumhuriyetçiler ise daha çok sermaye yanlısıdırlar. ABD’nin siyasi kalbi, her biri devlet olarak adlandırılan eyaletlerin parti örgütleridir. Eyaletlerin yasama meclisleri vardır. ABD Senatosu’na her eyalet iki üye verir. Bir seçim bölgesinden bir milletvekili çıkar. Valiler, Belediye Başkanları, tepe yöneticiler seçimle belirlenir. Tüm adaylar ön seçimle saptanır. Tüm bu halk duyarlılığına , halkoyu yapılanmasına rağmen ABD’de her şey sermayenin, “sistem” in çıkarlarına göre kurgulanmıştır. Örneğin üçüncü bir siyasi parti olamaz. Düşünce ve anlatım özgürlüğünün sınırlanamadığı ABD’de basın-yayın ve üniversite düşünce özgürlüğünün siyaset dışındaki iki uygulama alanıdır. Gazete ve TV sahipleri yalnızca gazetecilik yapar.

Tüm bunlara ve de ülkemizdeki siyasal yapılanmaya baktığımızda; büyük terslikler, çelişkiler, boşluklar görürüz.
Ülkemizde adayları saptama, yerel demokrasi, düşünce özgürlüğü yasal, kurumsal ve toplumsal olarak mutlak anlamda korunmadıkça, gidilecek bir başkanlık sistemi, BAŞKAN değil SULTAN yaratır.

Diktatörlüğe, tek adamcılığa, ABD Başkanlık Sistemine öykünmenin yararı yoktur.

Yeryüzünde hiçbir diktatörün, tek adamcılığın sonunun mutluluğa ulaşmadığını, eninde sonunda halkın ve hakkın galip geldiğini bütün bir insanlık tarihi doğrulamıştır.

Turgut Ünlü