Analar ve Ağıtlar

Yaşar Seyman; Osmanlı’dan başlayan ağıtlar günümüze değin yolculuğunu sürdürür. ‘Analarımız, ağıt yerine güzel türküler yaksalar’ diye dilemek yetmez.

Anadolu’nun bağrında akan Fırat,

Aktığın topraklardan ne çok ağıtlar yakılmıştır, bilir misin?

Anadolu biraz da ağıtlar yurdudur.

Ağıtlar esen yelden, açan gülden, uçan kuştan haber vermez!

Tüm toplumların tarihinde soykırımlar, katliamlar yaşanır.

Kimi toplumlar bunu tarih süzgecinden geçirir,

Ve gün ışığına çıkarır.

Gün ışığı öncesi süreç acılı ve sancılıdır.

Bu tür olayların acısını dindiren ağıtlardır...

Ağıtlar, acıyı dindirmez, yaraya bir nebze tuz basar.

İktidarları uğruna, düzenlerini korumak için;

Toplumu soykırımlarla, kıyımlarla, katliamlarla,

Yormak isterler.

Ağıtlarla direncini tazeleyen toplum,

Umut yorgunu, umut sürgünü, umut sevmezi olmaktan kurtulur.

Acının ilk çığlığı ağıttır...

Katliam da olsa...

Hiçbir acı ilk günkü gibi yürek dağlamaz,

Aklı sürgün eylemez...

Acının yası çekilirse; duygu yerini akla bırakır.

Gün olur akıl sürgünden döner...

Ağıtlar teselli kaynağı olmaktan çıkar, geçmişe kaynak olur.

Ağıt yerini tarihi gerçeklere bırakır.

Yaşam gibi tarihi gerçek de dönem dönem toplumu sınar.

Sızı yüreğe işlenirse sökülemez.

Soylusu, kinsiz acıyı sabırlardan süzmektir.

Öfkeyi dindirmek inatla iz sürmektir.

Yoksa ağıttan umut nasıl yaratılır?

Ağıtları olmayan yasını tutmayan toplumlar,

Çoraktır, yoksuldur ve yoksundur...

Ağıtlara takılan toplumlar ise;

Ufuksuz ve yarınsızdır...

Ozanlar yurdu Anadolu topraklarının kaderi

Sanki ‘A’ harfinin gizeminde saklıdır.

Anayurt, anayasa, analar, anadiller, acılar, ağıtlar ve anıtlar...

Anadolulu anaların yaktığı ağıtlar, destanlar, türküler,

Ulusumuzun geçmişten geleceğe uzanan yol haritasını sunar.

Anadolu'nun tarihsel, toplumsal gelişimini analarımız ağıtlarla anlatır.

Bu güzelim ülke ağıt toplumdur.



Osmanlı’dan başlayan ağıtlar günümüze değin yolculuğunu sürdürür. ‘Analarımız, ağıt yerine güzel türküler yaksalar’ diye dilemek yetmez.

Yeni bir yüzyılda da analar ağıt yakmayı sürdürür.

Şiirlerde, türkülerde, deyişlerde, güzel sözlerde analarımız vardır.

Oysa ağıttan yorgun analar artık ağıt yerine umut türküleri söylemek istiyorlar!

Ağıttan umuda zor ulaşılır, ama insanoğlu acıyı bal eyler.

Her toplumun acıyı sindirme, özümseme, aşma süreci farklıdır.

Acının zaman dilimi, gerçeklerin üstünü örten toplumlarda uzar.

Ne kadar uzarsa uzasın acılar aşılır.

Acıya takılarak, kini yüreğe yük ederek yaşanmaz ki,

Acıya her birey her toplum farklı anlam yükler.

Acı yaşanır, dillendirilir, paylaşıldıkça azalır.

Şöleni acının tek sese dönüşümüdür.

21. yüzyılda

Ağıtlar artık küresel bir dinamittir!

Ansızın bir ananın ağzından patlar!

Oysa analar hayırlısıyla umut türküleri söylemeli.

Yaşar Seyman
yasarseyman@gmail.com