Yaşam Bayram Olsa

Yaşar Seyman; Umut her dem içimizde büyüyor. Hüzünlü, buruk, sevdiklerimizden uzak yaşansa da adı üstünde bayram hem de iki adı olan bayram bu bayram. Bayrama hüzün değil coşku, sevinç, huzur, barış, sevgi sözcükleri yakışıyor. Müjdeler dolu bir bayram olsun!

Bayram bizim topraklarda bir başka güzeldir. Bayram günleri yaklaştıkça her bayrama özgü efsaneler dillerden dökülür. Şairlerin bayram şiirleri sıralanır. Bayrama yönelik güzel sözler sırasını bekler ki bayram tadında bayramlar yaşasın.

Çünkü bayram birlik, dirlik, bütünleşme, dayanışma, kucaklaşma günüdür. Doğu’dan bir ses verir Fırat boylarında Davut Sulari: “Bugün bayram günü âlem eğlenir /Sen bizim yaylaya gel başın için/Dertliler oturmuş derdin söyleşir/Etme intizarı gül başın için,” gül ki bayram muradına ersin misali haykırır Keşiş ve Munzur dağlarından bir ozan.

Yedi tepeli İstanbul’dan bir başka ses karışır ülke seslerine ve Yahya Kemal Beyatlı; “Kimi gökten, kimi yerden üşüşüp her kapıya,/Giriyor, birbiri ardınca, ilâhî yapıya,/Tanrı'nın mabedi her bir tarafından doluyor,/Bu saatlerde Süleymaniye tarih oluyor.”

Orhan Veli; “Kargalar, sakın anneme söylemeyin!/Bugün toplar atılırken evden kaçıp/Harbiye nezaretine gideceğim./Söylemezseniz size macun alırım,/Simit alırım, horoz şekeri alırım;” diyor.

Kadim şehir Diyarbakır’ın surlarından Hevsel bahçelerine Cahit Sıtkı Tarancı’nın dizeleri akıyor: “Korkarım felekte bir gün,/Bir bayram yemeğinde./Anam, babam gibi kardeşlerim de,/En güzel dalgınlığında ömrün,/Beni gurbette sanıp/"Keşke gelseydi bu bayram” diyecekler.”

Her bayram sabahında önce rahmetli Barış Manço televizyon ekranında karşılardı çocuklar ve bizi: "Bugün bayram, erken kalkın çocuklar./Giyelim en güzel giysileri/Elimizde taze kır çiçekleri,/Üzmeyelim bugün annemizi…”

Korana virüsünün getirdiği karantina günlerinde bayramı dört duvar arasında yasaklar içinde yaşamak, hiçbir bayramda söylenen şu söz hiç bu kadar gerçek hiç bu kadar anlamlı olmamıştı: “Nerede o eski bayramlar?”

Bu pandemi günleri tüm dünyada korkuyu, kaygıyı hüznü egemen kıldı. Artık herkes “nerede 2019 yılında yaşadığımız o günler,” diye soracak. Gönlünce işine koşamayacak, toplumsal etkinliklerde buluşmak çoktandır ertelendi. Benim gibi sinema filmini sinemada izleyen, tiyatroya, dinletilere koşan insanlar, uzun bir süre bundan yoksun kalacaklar. Özgürce ne ülke içinde ne de dünya ülkelerine sırt çantasını alıp gidemeyecekler. Tüm bunlara karşın bir de dünyanın hiçbir yerinde uygulanmayan Türkiye’ye özgü yasaklarla baş edebilmenin mücadelesini vermek gerekiyor.

Umut her dem içimizde büyüyor. Hüzünlü, buruk, sevdiklerimizden uzak yaşansa da adı üstünde bayram hem de iki adı olan bayram bu bayram. Bayrama hüzün değil coşku, sevinç, huzur, barış, sevgi sözcükleri yakışıyor.

Bu zor günlerde kutlayacağımız bayramda evi müzik doldursun, kitaplar baş konuğumuz olsun. Okuduğumuz kitaplarla evimize konuk olan dünya yazarlarının ellerine kolonya döküp, şeker ikram edelim. Kendi yazarlarımız da dünyanın dost olan halk yazarlarına; asırlardır süren bu geleneğimizin ülkemizde yeniden canlandığını anlatsınlar...

Müjdeler dolu bir bayram olsun!