Bank-ı Osmani-i Şahane

Yılmaz Özdil; Osmanlı’ya sahip çıkıyoruz ayaklarıyla yeniden yaptırılmak istenen Topçu Kışlası, bizzat Osmanlı tarafından Fransız şirketine satılmıştı.

Osmanlı’ya sahip çıkıyoruz ayaklarıyla yeniden yaptırılmak istenen Topçu Kışlası, bizzat Osmanlı tarafından Fransız şirketine satılmıştı.
*
Fransız şirket kendi cebinden tiko para ödeyecek kadar keriz değildi, elin taşıyla elin kuşunu vurmak için, Bank-ı Osmani-i Şahane’den kredi kullandı.
*
“Kentsel dönüşüm” dümeninin, Osmanlı versiyonuydu. Kışlayı satın almadan önce, İstanbul’un ipotek kanunu’nu, yani, imar planını değiştirtmişlerdi. Kışlayı yıkacaklar, yerine apartmanlar yapacaklar, apartmanları satacaklar, kazançlarını cebine koyup, kalan parayla
Bank-ı Osmani-i Şahane’ye geri ödeme yapacaklardı.
*
Bank-ı Osmani-i Şahane, ecnebiydi, İngiliz-Fransız ortaklığıydı. Bildiğin, Galata bankeriydi, şahaneliği ordan geliyordu! Padişahlarımız efendilerimizin zat-ı şahanelerini kafalayıp, devletin “hazinedarı” konumuna yükselmişti.
*
Saraylar yaptırayım derken iflas eden padişahlarımız efendilerimize, kaç para istiyorlarsa, o kadar borç veriyorlardı. Bizim zat-ı şahaneler, bu arkadaşlar ferah ferah borç verebilsinler diye, devletin para basma imtiyazını bile Bank-ı Osmani-i Şahane’ye vermişti iyi mi… Zat-ı şahanelerimiz böylesine
zeki insanlardı yani.
*
Bank-ı Osmani-i Şahane, baktı ki, padişahlarımız efendilerimiz hakikaten çok keskin bir zekaya sahip… Biz bunlara tam kökünden yerleştirelim dediler, Düyun-u Umumiye’nin kuruluşunda aktif rol aldılar.
*
Zatı-şahanelerini inek gibi sağmaya başladılar. Donumuza kadar soydular.
*
Sonra…
Kendisini Allah’a, geriye kalan her şeyi ona borçlu olduğumuz insan geldi.
*
Yabancı imtiyazlarını kaldırdı. Piyasaya öncülük yapması için İş Bankası’nı kurdu. Yerli sermayeyi güçlendirdi. Şakır şakır Türk bankaları yetişmeye başladı.
*
Bank-ı Osmani-i Şahane, adını değiştirdi, Osmanlı Bankası oldu. Artık arkasında zat-ı şahaneler yoktu, serbest rekabet vardı, eşit şartlardaki Türk bankaları karşısında zorlanıyordu.
*
1946’da Ankara’da sadece “bir” şubeyle hizmete açılan Garanti Bankası, Cumhuriyetin nimetleriyle büyüdü, büyüdü, bir zamanların “saray” bankasını, Osmanlı Bankası’nı satın aldı.
*
Milletin malını mülkünü, hatta Topçu Kışlası’nı bile yabancılaştırmaya çalışan yabancı banka, Türkleşmişti… Sene 2001’di.
*
2002’de AKP geldi.
Ne varsa, sattı.
En son, Garanti’nin tapusunu İspanyollar aldı.
*
Bank-ı Osmani-i Şahane, Topçu Kışlası’nı “Vahdettin”in onayıyla yabancılara satmıştı. Vahdettin kovulunca, kışla park olmuştu, banka da Türk olmuştu.
*
“Vahdettin Köşkü”nde oturacak olan zat-ı şahane, henüz parkı kışla yapmayı başaramadı ama, Bank-ı Osmani-i Şahane’yi gene yabancı yapmayı başardı!