Evlatlar günü

Yılmaz Özdil; Savaştadır Türkiye. İhanetle, kinle, cehaletle savaşta.

Yılın annesi olarak, 14 yaşındaki evladı Berkin’i ekmek almaya yollayıp, eriye eriye 14 kilo kalmış cesedini geri alabilen ve miting meydanlarında yuhalatılan Gülsüm anne’yi mi seçsek acaba?
Yoksa, Ali İsmail’in katillerinin yargılandığı duruşmada, nasıl bakıyorsunuz çocuklarınızın yüzüne, gözlerimin içine bakarak söyleyin, nasıl kıydınız oğluma diye feryat eden Emel anne’yi mi?
*
Ya da ne bileyim, evladı Murat’ı 14 yaşındayken deniz lisesine emanet edip, askeri cezaevinden tabutla geri alabilen Samiye anne’yi mi seçsek yılın annesi?
Veyahut, hepsini temsilen, Maltepe’deki evladına hasret dördüncü anneler gününü geçiren Saime anne’yi, Refika anne’yi, Fazilet anne’yi, Nurper anne’yi, evladı Mamak’ta olan Feride anne’yi, evladı Hasdal’da Rukiye anne’yi, evladı Hadımköy’de Nuran anne’yi, evladı Şirinyer’de olan Revine anne’yi mi seçsek?
*
Kuruş kuruş biriktirdiği harçlığıyla, anneler gününde annesine sürpriz yapıp, hediye yüzük almak için çarşıya çıkan... Yeteneksiz yöneticilerimiz, bize ait olmayan kirli savaşı bize sıçrattığı için, Reyhanlı’da havaya uçan Oğulcan’ın, paramparça cenazesine sarılan Fatma anne’sini mi seçsek yılın annesi?
Evdeki paraları sıfırla’nın, 30 milyon avro kaldı babacım’ların, dolar dolu ayakkabı kutularının, yatak odasında para kasalarının, 700 bin liralık kol saatinin, kısacası, asrın liderinin asrın ülkesinde... Aile bütçesine katkı için, ağabeyiyle birlikte sokaklarda kâğıt toplarken, kamyonun altında kalarak can veren, henüz 6 yaşındaki Yücel’in, çaresizlikten saçını başını yolan Zübeyde anne’sini mi seçsek?
*
Abdülmecit dedemiz çizdi, çılgın projeler yaptık, ikinci boğaz açıyoruz, üçüncü köprü dikiyoruz, Arjantinli Messi’yi bile thy’yle uçuruyoruz filan diye böbürlenirken... Köy yolu kardan kapandığı için, hastaneye götürülemeyen, ateşler içinde yitip giden, minicik bedeni babasının sırtında, çuval içinde taşınan 1.5 yaşındaki Muharrem bebeğin, Halise anne’sini mi seçsek yılın annesi?
O olmazsa... 12 yaşında evlendirilen, 13 yaşında doğum yapan, 14 yaşında av tüfeğiyle vurulup öldürülmüş halde bulunan, çocuk-anne Kader’i mi seçsek?
*
3 yaşındaki Pamir kaybolduğunda, arama çalışmaları devam ederken, annesi aleviymiş, annesi dhkp-c’liymiş, annesi gezi eylemcisiymiş, annesi çapulcuymuş, annesi beyaz Türk gibi, vicdansız ötesi vicdansız yorumlara muhatap olan, Süverce anne’yi mi seçsek yılın annesi acaba?
Yoksa, Tayyip Erdoğan en az üç diye haykırırken, çoluğu çocuğu olmayanlar aile nedir bilmez diye bağırırken, çocuk sahibi olamadığı için kendini adeta suçlu hisseden kadınları mı seçsek yılın annesi?
*
Papağan gibi analar ağlamasın’ı tekrar edip, anaları böylesine kahreden bir ülke burası.
*
Baba’lara gelince...
Yüzyılların imbiğinden süzülen, bu topraklara ait atasözü der ki, barışta oğullar babalarını gömer, savaşta babalar oğullarını.
*
Savaştadır Türkiye...
İhanetle, kinle, cehaletle savaşta.

Yılmaz Özdil - Hürriyet