Kurabiye

Yılmaz Özdil yazıyor, ''Lezzet, anca dürüstlük ve samimiyet'le mümkün olabilirdi...''

Beyaz un’dan yapılıyor, yüklü miktarda tereyağı ve margarin konuyor, neredeyse un kadar beyaz ve esmer şeker ilave ediliyor, beyaz-siyah ve naneli çikolata parçacıklarıyla, kıyılmış ceviz katılıyor... Obama bu.

Yulaf’tan yapılıyor, öbürüne nazaran daha az tereyağı, daha çok şeker konuyor, çikolata parçacıklarının yanı sıra renkli çikolata bonibonları katılıyor, ayrıca, mısır şurubu ve fıstık ezmesi ilave ediliyor... Romney bu.

Netice?
Kılpayı Obama kazandı!

Çünkü... Amerikan kadın dergisi Family Circle, 20 senedir her başkanlık seçimi öncesinde, first lady adaylarına “kurabiye” yaptırıyor, tarifleri internet sitesinde yayınlayıp, oylamaya sunuyor, 20 senedir hiç sekmiyor, hangi first lady’nin tarifi daha lezzetli bulunduysa, Beyaz Saray’a o gidiyor.

1992’de mesela, Hillary Clinton’ın yulaflı çikolatalı kurabiyesi, Barbara Bush’un klasik sütlü çikolatalı kurabiyesini yenmişti. 1996’da, Hillary Clinton bu sefer, Elizabeth Dole’un fındıklı kurabiyesiyle karşı karşıya geldi, gene yulaflı çikolatalıyla, şekerini biraz azaltarak, gene açık farkla kazanmayı başardı. 2000 senesinde, Laura Bush’la Tipper Gore kapıştı. Kayınvalidesi Barbara Bush’un klasik sütlü çikolata hezimetini unutmayan Laura Bush, tarifi komple değiştirdi, tarçınlı, hindistancevizli, kovboy kurabiyesi yaptı. Tipper Gore, zencefilli’yle karşılık verdi, ancak, çocuklar beğenmediği için, yenilgiden kurtulamadı. 2004’e gelindiğinde, Laura Bush’un rakibi Teresa Kerry’di. Laura Bush, kayınvalidesi Barbara Bush’a nispet yaparcasına, Hillary Clinton’ın yulaflı çikolatalı tarifini pişirdi, sadece küçük parçacıklar yerine, iri iri çikolatalar koymuştu. Teresa Kerry ise, kuş kondurmaya çalıştı, karanfilli, tarçınlı, kuru üzümlü, cevizli, fıstıklı kurabiye icat etti, özgündü, görüntü gayet iyiydi ama, maalesef lezzetten kaybetti.

2008’de, kurabiye kriteri ilk kez yanıldı... Daha doğrusu, yanıldı zannedildi. Michelle Obama, açılım yapıp, limonlu portakallı acıbadem likörlü kurabiye pişirmişti. Cindy McCain ise, yulaflı, karamelize esmer şekerli’yle ahaliye parmaklarını yedirerek, âdeta ezip geçmişti. Bu sonuca göre, Barack Obama kaybedecek, John McCain başkan seçilecekti. Gel gör ki, Cindy McCain’in bu tarifi ünlü bir çikolatalı tatlı üreticisinden arakladığı ortaya çıktı iyi mi... Cindy McCain, taklit etmedim, iftira atıyorlar, belki birazcık esinlenmiş olabilirim filan dedi ama, kimse yemedi. Üstelik, gazeteler biraz kurcalayınca, daha önce de, meşhur bir Brezilya tatlısını zimmetine geçirip, çocuklarım bayılıyor, anneannemin tarifi diye eşe-dosta kakalamaya çalıştığı anlaşıldı. Bilahare çıkıp, herkesten özür diledi ama, çoktan iş işten geçmişti.

Böylece, o güne kadar kadın seçmenlerin gözüne girmek için pişirilen... Alt tarafı halkla ilişkiler faaliyeti zannedilen kurabiye kriteri’nin, memleket yönetimi’nde nasıl büyük bir faktör olduğu idrak edildi. Lezzet, anca dürüstlük ve samimiyet’le mümkün olabilirdi. Kurabiyeyi bile yalanla-dolanla yapan, memlekete neler yapmazdı.

Ve 2012...
Michelle Obama, kolesterol bombasıyla, Ann Romney, glikoz patlamasıyla yarıştı. Oylama, eşlerinin kamuoyu anketleri gibi başabaş sonuçlandı. Michelle Obama, sadece bikaç oy farkla, kılpayı önde bitirdi.

Demem o ki..
Güle oynaya, seçim yapıyorlar, “damak tadı”yla yarışıyorlar.
Bizimkiler gibi, kırıp dökerek, hakaretin küfürün bini bi para, palavra gırla...
Kabak tadı vermiyorlar !