Milletin adamı

Yılmaz Özdil; Devran döndü, kendisine yakın bi işadamına imzalı şapka hediye etmişti, işadamı iflas etti, alacaklılar icraya başvurdu...

Milletin adamı
Evren iktidardı.
Resim yaptı, yağlıboya, yağcılar üşüştü, işadamları açık arttırmada kıran kırana yarıştı, tiko para 105 milyar liraya satıldı, memleketin en dandik ressamı memleketin en pahalı ressamı olmuştu, avangard yalakalar öylesine yalıyordu ki, kendini Picasso’yla kıyaslıyor, ne var yani, bunu ben de çizerim diyordu.
Sonra?
Devran döndü, sergi açtı, tablolarına 500 lira fiyat koydu, kimse almadı, 250 liraya indirdi, nafile, gene kimse almadı. İktidardayken kuşekâğıda basılan sergi kataloğu, internette 5 liradan satışa sunuldu, 5 lira, günahını bile veren olmadı.

*

Özal iktidardı.
Papatyalar pervaneydi, hasbahçe geceleriydi, işadamları elini, gazteciler kıçını öperdi, icraatın içinden’de gözümüze soktuğu tükenmezkalemi açık arttırmayla satıldı, dolmakalem bile değil, bildiğin tükenmezkalem, 20 bin dolar ödeyen oldu, üstünde namaz kıldığı seccadesi müzelerde sergileniyordu, o zamanlar umreye gitmek moda değildi, ihale kapmak isteyen seccadeyi görmeye gidiyordu.
Sonra?
Devran döndü, musluk kesildi, pırlantalara boğanlar da selamı sabahı kesti; ANAP’ın en şaşaalı günlerine tanık olan seçim otobüsüne bile haciz konuldu. Hem de, alacaklarını tahsil edemeyen partinin çaycıları tarafından!

*

Demirel iktidardı.
Hiç unutmam, İzmir’de partisi yararına balo tertiplenmişti, kendisi gelemedi, şapkasını gönderdi, hem vallahi hem billahi, fötr şapka özel olarak yaptırılmış cam fanus içinde getirildi, görevlilerin elinde salona girerken ayakta alkışlandı, şapkaya tezahürat yaptılar, en öndeki masaya, başköşeye yerleştirdiler, bi ara şapka konuşacak zannettim ama, olgun şapkaydı, sessiz kalmayı tercih etti, piyangoya konuldu, tanesi 2 bin liradan 20 bilet alan talihli işadamına çıktı.
Baba’nın şapkaları sadece parayla satılmıyordu, kuponla da veriliyordu! Tan gazetesi yarışma düzenlemiş, seçim meydanlarında millete sallanan şapkalardan 10 tanesini ikramiye olarak koymuş, acayip tiraj patlatmıştı.
Sonra?
Devran döndü, kendisine yakın bi işadamına imzalı şapka hediye etmişti, işadamı iflas etti, alacaklılar icraya başvurdu, yediemin deposuna kaldırılan eşyalar arasında imzalı şapka da vardı, başbakan ve cumhurbaşkanıyken yurt gezilerinde adeta elinden kapılan, kapış kapış giden şapka için, 50 lira fiyat biçildi. 50 lira. Alan olmadı, hacizli mallar deposunun tozlu raflarında duruyor.

*

Rte iktidar.
Yoksullara yardım için kermes düzenlendi, özel eşyaları açık arttırmayla satışa sunuldu, ayakkabısı ve kadife pantolonu 21 bin liraya alıcı buldu, talihli işadamı kadife pantolonu evinin salonunda tablo gibi duvara astı, ayakkabıları da biblo gibi şöminenin üstüne koydu.
Malatya’da yaşayan 5 aylık Şevval bebek, bayram harçlığını Tayyip Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığı kampanyasına bağışladı. 5 aylık bebeğin harçlığı mı olurmuş demeyin. Olur. Babası izah etti, henüz el öpmeyi öğrenemedi ama, büyüklerinden bayram harçlığı toplamayı öğrendi dedi. 5 aylık Şevval bebeğin iki çeyrek altın ve kese içindeki parası –miktar açıklanmadı- belediye başkanına teslim edildi.

*

Sonra?
Sonrası asla değişmez.
Akıbetleri hep aynıdır.
Sıkmayın canınızı.

*

Çünkü...
Milletin adamlarını da
tanırız biz.
Onların milleti’ni de.

Yılmaz Özdil - Hürriyet